Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Έτσι σκέφτεται ο κακός. Μάλλον, είναι οι κακοί, όχι ο κακός. Κακοί είναι αυτοί που το συμφέρον τους επισκιάζει και καταστρέφει τα συμφέροντα των υπολοίπων, των πολλών δηλαδή. Καλοί είναι οι υπόλοιποι, αυτοί που θα επιτύχουν το σκοπό τους με σωστό τρόπο με όσο δυνατόν δημοκρατικότερο τρόπο. Δηλαδή, θα πετύχουν αυτό που θέλουν, αλλά πότε?και με τι κόστος για αυτούς? Τι γίνεται όταν και οι δύο ομάδες θέλουν το ίδιο πράγμα, ποιος πετυχαίνει αυτό που θέλει, πότε, και γιατί?
Ο χρόνος παίζει με όλους, δεν αφήνει κανέναν απ'έξω, ούτε καλούς ούτε κακούς. Το πώς θα τον χαρακτηρίσουμε έχει να κάνει καθαρά με το πως θα τον χρησιμοποιήσουμε. Αν πούμε, για παράδειγμα, πως ο χρόνος μπορεί να είναι σαν μαχαίρι, τότε αυτό το μαχαίρι, μπορεί να κόψει το ψωμί και το τυρί για να φάμε, η να ξεκληρίσει οικογένειες. Έχει χρηστική ιδιότητα γιαυτό παίζει μεγάλο ρόλο στο πως χρησιμοποιείται και από τις δυο ομάδες. Άρα ο χρόνος, είναι καθαρά, ένα εργαλείο στα χέρια των δυο ομάδων.
Οπότε είναι πολύ λογικό το συμπέρασμα που λέει ότι αν οι δυο αυτές ομάδες έχουν έναν κοινό στόχο, αυτή η ομάδα που θα τον πετύχει πρώτη και θα εκτοπίσει τη δεύτερη θα είναι οι κακοί. Αυτό γίνεται, γιατί αυτή η ομάδα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να κατακτήσει το στόχο της ενώ η άλλη λόγω ηθικών αρχών θα "καθυστερήσει" σε θέματα αξιών και δημοκρατίας. Επίσης οι συμμαχίες που θα γίνουν στις ομάδες, είναι πάντα πιο δύσκολο να γίνουν μεταξύ ελευθέρων δημοκρατικών ανθρώπων ενώ είναι πιο εύκολο μεταξύ εκβιαζομενων και απειλούμενων βάσει του πιο ισχυρού αναμεταξύ τους ο οποίος πιέζει τους υπολοίπους με βάση την ισχύ του.
Άρα, νομοτελειακά, καταλήγουμε στο εξής, οποτεδήποτε και οπουδήποτε συγκρουστούν αυτές οι δυο ομάδες μεταξύ τους για κάποιον στόχο, σχεδόν πάντα βγαίνει νικήτρια αυτή με τις λιγότερες αξίες και αρχές. Υπάρχει βέβαια και η εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι, μπορεί να βγει εξ αρχής νικήτρια η καλή ομάδα αν έχει προβλέψει και έχει προετοιμαστεί στο πως θα χρησιμοποιήσει η αντίπαλη ομάδα τον χρόνο, τότε και μόνο τότε υπάρχει εξ αρχής σοβαρή πιθανότητα νίκης από πλευρά της. Δυστυχώς όμως, αν κοιτάξουμε την ιστορία θα δούμε οτι πάντα οι καλοί έπονται των κακών, πρώτα γίνεται η καταστροφή και μετά η ανοικοδόμηση σε κάτι καλύτερο, αν είναι καλύτερο.
Μια ευκαιρία έχουν να νικήσουν οι καλοί, και αυτή είναι, να προσεταιρισθούν τον χρόνο. Μπορούν, αν είναι αρκετά καλοί, να πάρουν τον χρόνο με το μέρος τους και να καθαιρέσουν τους κακούς. Πως γίνεται αυτό?
Η δύναμη των κακών είναι ταυτόχρονα και η αδυναμία τους, δηλαδή, αφού σύντομα και με χωρίς αρχές επιτίθενται στον στόχο τους με τη συνοχή τους να είναι πρόχειρα δομημένη μπορεί να καταλαμβάνουν τον στόχο νικώντας τους καλούς, όμως επειδή δεν είναι συμπαγής και σφυρηλατημένη ομάδα όπως δεν έχουν και αξίες να τους συνδέουν μεταξύ τους παρά μόνο το προσωπικό τους συμφέρον, χρησιμοποιώντας τον χρόνο, οι καλοί μπορούν να τους γκρεμίσουν πολύ εύκολα, αρκεί να τηρήσουν τις αξίες τους, να μην γίνουν σαν αυτούς που προσπαθούν να καθαιρέσουν και να τους χτυπούν αλύπητα και σε βάθος χρόνου δείχνοντας στους υπόλοιπους την διαφορά μεταξύ τους. Και μόνο αυτό φτάνει για το γκρέμισμα τους.
Ο σοφός λαός λέει ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Αυτό είναι πολύ σωστό, τι κάνουν όμως οι κακοί ώστε να μην γκρεμιστούν γρήγορα από τους αντιπάλους τους. Αγοράζουν χρόνο με όποιο τρόπο μπορούν. Οι τρόποι αυτοί μπορούν να είναι οτι μπορεί να φανταστεί κανείς .
Για να δούμε πως λειτουργεί αυτό το μοντέλο αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο τι γίνεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, Κύπρο, υπόλοιπη Ευρώπη.
Έχουμε μια ισχυρή δύναμη (Γερμανία) η οποία, παρανόμως, γιατί υποτίθεται ότι είμαστε Ευρώπη των λαών και όχι των τραπεζών, εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα και οτι βρίσκεται στο διάβα της, εκβιάζεται και ισοπεδώνεται προς παραδειγματισμό των υπολοίπων. Όλα αυτά έχουν γίνει σε πολύ λίγο χρόνο με αμφίβολες συμμαχίες χωρίς καν να έχουν προλάβει οι δημοκρατικοί πολίτες της Ευρώπης να καταλάβουν τι γίνεται ώστε να πάρουν θέση. Μετά απο τρια χρόνια οι Ιταλοί με τον Πεπε Γκρίλο έδειξαν πραγματικά τις διαθέσεις τους, στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε να κερδίσει στις τελευταίες εκλογές παρ'όλους τους εκβιασμούς που δέχτηκε ο Έλληνας πολίτης απο όλο το συνονθύλευμα των ΔΝΤ,Ε.Ε, ΗΠΑ έτριξε μόνο τα δόντια του εναντίον τους. Στον Κύπριο Πρόεδρο του είπαν "τσακίσου και φύγε" οι Ευρωπαίοι αδερφοί μας.
Δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια αντίστοιχη αντίρροπη συμμαχία που να θέλει να εξασφαλίσει τα δικαιώματα που αρμόζουν για τους πολίτες της Ευρώπης και των κρατών της. Έτσι η όποια συμμαχία των νταήδων ισοπεδώνει και θα ισοπεδώνει ανενόχλητα μέχρις ότου κάποιοι οργανωμένα να τους χτυπήσουν με τον χρόνο στα χέρια τους συνεχόμενα και οργανωμένα. Μέχρι τότε αυτοί θα συνεχίζουν το έργο τους.
Το πρόβλημα σε αυτή τη ζωή δεν είναι να κάνεις το κακό, αυτό γίνεται πολύ εύκολα, γρήγορα και με λίγο κόπο, το πρόβλημα είναι να χτίσεις κάτι με τέτοιο τρόπο που να στέκεται στον χρόνο και να αντιστέκεται κάπως η όσο μπορεί, σε αυτούς που πάνε να το καταλύσουν. Όμως το πιο δύσκολο από όλα είναι να συνασπιστούν και σε βάθος χρόνου να πολεμήσουν την άλλη ομάδα μέχρις εσχάτων οι ... καλοί.
Ακριβώς! Το πιο δύσκολο πράγμα σε αυτή τη ζωή είναι να συνεννοηθούν οι καλοί μεταξύ τους και να δημιουργήσουν μια ομάδα η οποία μπορεί πολύ εύκολα να τσακίσει το όποιο κακό, αλλά το να σφυρηλατήσεις αυτή την ομάδα σε βάθος χρόνου είναι πολύ πιο δύσκολο απο το να καταστρέφεις συνεχώς, γιαυτό και οι κακοί νικούν και θα νικούν. Αυτό το δείχνει καθαρά η ιστορία.
Άρα δεν μένει άλλη επιλογή από το να προσπαθούμε εμείς οι πολίτες να συναναστρεφόμαστε και να συζητάμε μεταξύ μας για το πως θα μπορέσουμε να φτιάξουμε μια συμπαγή ομάδα γύρω από τα δικαιώματα μας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ανά πάσα ώρα και στιγμή ότι δεν προστατεύεται επαρκώς απο εμάς που νοιαζόμαστε, καταστρέφεται από τα συμφέροντα των λίγων, δεν υπάρχει ακινησία σε αυτές τις περιπτώσεις. Και όπως βλέπουμε στην εποχή μας η καταστροφή ακολουθεί την γραφική παράσταση της αύξουσας γεωμετρικής προόδου.
