Αξεπέραστα ξεπερασμένοι

Αυτή η κρίση θα καταβροχθίσει πολλούς πολίτικούς και κυβερνήσεις. Θα καθαριστεί όμως και η  ήρα από το στάρι.

Και περνούν τα τρένα...

Συνεχώς βλέπω κινήσεις, κινήματα, εμφυλίους, πάνε 58 απο εκεί έρχονται ελιές απο εδώ και πάει λέγοντας. Όπου τον πετύχουν τον έρμο τον λαό. Αυτή την τριετία έχουμε κυριολεκτικά βομβαρδιστεί απο κάθε είδους εξυπνάδα και έχουν δοθεί λύσεις δια πάσαν νόσον και  πάσαν μ...!

Βλέπουν οτι δεν αντέχουν η ΔΗΜΑΡ, τρομάρα της, και το ΠΑ-ΣΟΚ και τρέχουν να προλάβουν να συμπληρώσουν το κενό. Μην μένει η κεντροαριστερά χωρίς το Σημίτη της η το Γιαννίτση της.Να χωθούν και αυτοί, νέοι - παλιοί σωτήρες, να μας σώσουν και πάλι.

Τα σέβη μου

Όμως, και εδώ υποκλίνομαι στον Ελληνικό λαό, για μια ακόμη φορά, βρίσκεται μπροστά απο τις εξελίξεις, οι παλιοί κομματικοί και τα κομματά τους είναι πια ξεπερασμένοι, εχουν μείνει μόνο αυτοί που έχουν οφέλη να τους υποστηρίζουν. Και αυτοί είναι πολλοί λίγοι. Όταν ακόμα και η Καθημερινή βλέπει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει οτι το ελικόπτερο βρίσκεται καθοδόν για μέγαρο Μαξίμου εκτός και αν ο Στουρνάρας κάνει καμιά στουρναριά πάλι και δεν προλάβει να τους πάρει το ελικοπτεράκι.

Οι πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο πια. Νεα κόμματα, κινήσεις, με παλιούς πολιτικούς δεν περπατάνε και ούτε θα περπατήσουν βήμα. Και αυτό λέει η κοινή λογική, δεν μπορείς να προχωρήσεις με αυτούς που σε χρεοκώπησαν ούτε μπορεί να γίνει αυτοκάθαρση απο τους ίδιους που ζουν στον βόρβορο. Τι αστεία σκέψη, να κάνει αυτοκάθαρση ο Βενιζέλος, μιλάμε φοβερό, η να την κάνει ο ΓΑΠ της ατάκας "είμαστε ενα διεθφαρμένο εθνος" ο οποίος είπε το αμίμητο "λεφτά υπάρχουν" τον ψήφισε ο λαός και μετά χρεοκωπήσαμε. Αυτά είναι αστεία πράγματα απο αστείους ανθρώπους, αν δεν πέθαιναν ανθρωποι και δεν αυτοκτονούσαν θα γελάγαμε με την καρδιά μας.

Θλιβερή υπερηφάνεια

η αλλιώς, τι θά έπρεπε να γίνει την 28 Οκτωβρίου για να χαρούμε πάλι.

Λίγη ιστορία

Αυτόν τον καιρό διαβάζω το βιβλίο του Χαριτόπουλου, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων. Αρχικά, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενοί, πρέπει να παραδεχτούμε οτι έχει κάνει πολύ καλή έρευνα, άσχετα με το τι πολιτικό πιστεύω έχει ο καθένας μας , αυτό το βιβλίο θα πρέπει να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη για τουλάχιστον δυο σημαντικούς λόγους. Ο πρώτος αφορά την ίδια την έρευνα, αυτή έχει γίνει με όσα περισσότερα στοιχεία είναι δυνατό να γίνει, και ο δεύτερος, ο οποίος είναι ισάξιος του πρώτου, αφορά την ψυχή του Ελληνικού λαού, το πως, μέσα απο απίστευτες καταστροφές, κακουχίες, θανάτους, λιμούς, εκτελέσεις, στηρίζει τον αντάρτικο αγώνα στον οποίο είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για ένα καλύτερο αύριο για μια καλύτερη Ελλάδα όταν θα έλειγε ο πόλεμος. Για αυτό πολέμησαν οι παππούδες μας οι οποίοι είχαν σαν οδηγούς τους, τους ήρωες του 1821. Το πόσο άλλαξε προς το καλύτερο η Ελλάδα το βλέπουμε σήμερα, αφού νίκησε και τους Ιταλούς και στον ανταρτοπόλεμο τους Γερμανούς (το έχουν παραδεχτεί επίσημα οι ίδιοι), σήμερα ξεπουλιέται απο τους "Έλληνες" πολιτικούς όσο όσο.

Τι γιορτάζουμε
Πόσοι ξέρουν άραγε οτι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα απο τους συμμάχους νικητές, που γιορτάζει την άρνηση της, το όχι της, στον κατακτητή παρόλο που τελικά "ηττήθηκε" απο αυτούς? Καμία, μόνο εμείς. Γιατί ? διότι ήταν μια έκφραση όλου του λαού, η άρνηση ήταν άρνηση όλου του λαού και όχι των πολιτικών της εποχής, οι πολιτικοί αναγκάστηκαν και παρασύρθηκαν απο τον λαό. Η 28 Οκτώβρη είναι μια γνήσια λαική γιορτή των Ελλήνων που έχυσαν ποτάμι το αίμα τους για να είναι η Ελλάδα σαν έκταση, αυτή που είναι και να μην την μικρύνουν οι κατακτητές και οι "Έλληνες" πολιτικοί. Αυτό δηλαδη που γίνεται τώρα.

Ασήμαντοι σπουδαίοι

η, πάρτε το επιτέλους είδηση, κανείς δεν θα ενδιαφερθεί αν εξαφανιστούμε.

Τι σου φταίει αδερφέ?

Τα έχω πάρει και είμαι φορτωμένος τον τελευταίο καιρό. Τόσα ενδιαφέροντα πράγματα είναι να γίνουν και γίνονται αλλά θα πρέπει να ασχολούμαστε με τους χρήσιμους ηλίθιους της Χρυσης Αυγής με το Σαμαρά και τους κολλητούς του πλέον, Ισραηλινούς, με τα γεράκια της Αμερικής που θέλουν να ισοπεδώσουν τον υπόλοιπο κόσμο, με τις υποκλοπές, και με χίλιες δύο άλλες άχρηστες ηλιθιότητες. Σήμερα θα σας αποδείξω το πόσο ασήμαντοι αλλά ταυτόχρονα το πόσο σπουδαίοι είμαστε ώστε αν χαθούμε όλοι απο προσώπου γης, κανείς μα κανείς, δεν θα κλάψει για εμάς και πως μόνοι μας θα πρέπει να σωθούμε και να φτιάξουμε ενα καλύτερο κόσμο, μόνο αυτό μπορεί να αποδείξει τη σπουδαιοτητά μας. Αυτή η κατάσταση δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον στον Δυτικό η βουτιά προς τα κάτω συνεχίζεται και δεν μπορεί να την ανακόψει ούτε καν  Ο-μπάμιας.

Τοπικά Facts

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου, μία αμερικανική οικογένεια είναι τόσο πλούσια όσο... 100 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί! (sic) και, δύο χιλιάδες άνθρωποι έχουν διπλάσια περιουσία από όσα παρήγαγαν σε έναν χρόνο 1,3 δισ. Ινδοί! (sic). Όπου οργανισμοί τύπου ΔΝΤ δολοφονούν κατα λάθος ολόκληρα κράτη και λαούς (sic). Επίσης το 0,6% του  πληθυσμού κατέχει το 39,3% του παγκόσμιου πλούτου και το 8,1% κατέχει το... 82,4% (!) του παγκόσμιου πλούτου. (sic).

Βλέπουμε πουθενά λογική?Όχι βέβαια, σύμφωνα με έρευνα της Credit Swiss, στην οποία βασίστηκε και ο αρθρογράφος παραπάνω που πήρα τα στοιχεια, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Δεν ξέρω αν περιμένει κανείς σας να μας δώσουν πίσω λεφτά οι πλούσιοι, αν ναι τότε είναι πιθανότερο να σας ανοιξει την πόρτα ο Αγιος Πέτρος για να σας προυπαντήσει. Επίσης αντι η τεχνολογία να μας κάνει πιο αλληλέγγυους, που μας κάνει σε ενα βαθμο, χρησιμοποιείται απο οργανισμούς τύπου NSA για την "ασφάλεια" μας γιαυτό και παρακολουθειται όλη την κίνηση στο Internet και καταγράφονται τα πάντα. Χώρια η καταστροφή του περιβάλλοντος απο τα φυτοφάρμακα την υπερκαλλιέργεια κτλ κτλ. Σε ωραίο περιβάλλον δεν ζούμε, ε?

Το χρέος που πρέπει να πληρώσουμε

και μην πάει, διόλου, ο νους σας στους απανταχού δανειστες.

Το πρόβλημα

Απο το 2007 μέχρι τώρα η Ελλάδα και οι Έλληνες αιμοραγούν, και μόνο που, απο το 2007 και μετά το ποσοστό των αυτοκτονιών έχει αυξηθεί κατά 43% δεν θα έπρεπε καν να ασχολούμαστε με αυτούς τους καραγκιοζάκους που μας κυβερνούν, θα έπρεπε να έχουν ήδη ανατραπεί απο εμάς τους πολίτες. Όμως, και εδώ είναι το πρόβλημα, αυτοί μας κυβερνούν ακόμη, γιατί άραγε?

Η ζύμωση

Είναι πολλοί οι λόγοι, όμως οι βασικοί είναι  λίγοι. Αρχικά, λίγο ο φόβος οτι θα μας πάρουν τα σπίτια οι κομμουνιστές στις πρόσφατες εκλογές, δεν θα έχουμε φάρμακα, να φάμε κτλ κτλ , ενώ τώρα τα έχουμε όλα και πολλά, ο εκφοβισμός των πολιτών απο όλες τις πλευρές, και περισσότερο,  ο φόβος του αύριο απο τους ηλικιωμένους,  το μούδιασμα απο την πλευρά των πολιτών γιατί αυτό που γίνεται είναι πρωτοφανές στην νεοελληνική ιστορία. Η μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς ΣΥΡΙΖΑ που κάποτε ήταν ένα κόμμα του 3% και τώρα ελπίζει βάσιμα, οτι μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα και μάλιστα σύντομα. Μην ξεχνάμε οτι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατ όνομα Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που σημαίνει οτι υποστηρίζει "θεωρητικά" ριζοσπαστικές λύσεις, μένει να το δούμε. Αρα βλέπουμε οτι τα τελευταία χρόνια γίνεται μια ζύμωση στους πολίτες την οποία προσπαθούν και οι κυβερνώντες με τη σειρά τους να την επηρεάσουν όχι όμως προς την καλή, αλλά προς λάθος για έμας κατεύθυνση, με το το να προσπαθούν διαρκώς να τη νοθεύσουν  ώστε να δώσει χαλάσμένο προιόν.   

Γίνε αυτό που είσαι

...και όποιος νομίζει οτι είναι εύκολο, απέχει παρασσάγγας απο την αλήθεια...

Ποιός δείχνει τον δρόμο?

Η φύση "προνόησε" αλλά ο άνθρωπος αδιαφόρησε και αδιαφορεί ακόμα. Γιατί, και για ποιόν "προνόησε"? Για την ισορροπία γύρω μας. Η φύση απο μόνη της μπορεί να αυτορυθμίζεται, όποτε την αφηνουμε εμείς οι βάρβαροι να το κάνει.  Δυο σημεία αξίζει να ειπωθούν, διακριτότητα και εξέλιξη. Είναι απο τις μπετόν αρχές της.

Ο αδιάφορος άνθρωπος. 

Και μένα τι με νοιάζει? Γνωστή ανθρώπινη παπάρα, όπου μυθολογικά τάσεται στην ιδεολογία του χαλαρού, του δεν τρέχει τίποτα, και όλα πάνε καλά. Προφανώς πάνε καλά, προς την εξαφανισή σου μεγάλε! Δυστυχώς, οι ανθρωποι ακόμα βλέπουν με τα φυσικά τους ματια και όχι με τη λογική τους. Αν έβλεπαν λίγο μόνο με αυτήν, ο κόσμος, σίγουρα, θα ήταν πολύ πολύ διαφορετικός.Η λογική πολλές φορές υποστηρίζει "εξωφρενικά" πράγματα που είναι "αδύνατον" να γίνουν. Η λογική λέει οτι προερχόμαστε απο τη φύση και πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον που ζούμε και όχι μόνο αυτό. Ναι αμε...πως...Η λογική λέει και η επιστήμη επίσης, οτι οι πόλεις στη σημερινή τους μορφή κάνουν κακό πλέον στους ανθρώπους και πρέπει σιγά σιγά να υπάρξει (εδω και πόσα χρόνια...) αποκέντρωση κτλ κτλ. Η λογική λέει επίσης να κάνουμε αυτό το οποίο μας αρέσει γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι του χαρακτήρα μας και ουσιαστικά είναι η ζωή μας.

Πως το είπες το τελευταίο?

Το να κάνει κάποιος αυτό που του αρέσει είναι πολύ καλό η να κάνει τη δουλεια που του αρέσει είναι επίσης πολυ καλό θα έλεγα άριστο. Αυτό λέει η λογική, αφού κάνεις κάτι που σου αρέσει, σημαίνει πως αποδίδεις, είσαι δημιουργικός, χαιρεσαι με αυτό και γεμίζει η ζωή σου, γίνεσαι αυτό που είσαι γιατί ακολουθείς την κλίση που φρόντισε να έχεις η φύση με το κοκταίλ των γονιδίων που κληρονόμησες.Πολύ λογικό έτσι? Και όμως, στον κόσμο που ζούμε, για ρωτήστε τους γύρω σας και θα δείτε οτι μόνο ενα το πολύ 30% κάνει στην πραγματικότητα αυτό που θέλει, οι υπόλοιποι για χι ψι ζεντ λόγους κάνουν  αναγκαστικά μια δουλειά για να ζήσουν χωρίς αυτό να τους ευχαριστεί. Τι λέει γιαυτό η λογική? λέει πως ένα ποσοστό της τάξης του 70% max, ζεί εκτός λογικής, εκτός και αν όντως εκ των πραγμάτων κάποιοι προσπάθησαν και περιμένουν να ξαναπροσπαθήσουν για να περάσουν στο 30% και να ανεβάσουν το ποσοστό.

Στην εποχή του μεσάζοντα και του τεμπέλη

...η όπως λέμε στην εποχή του Όθωνα, στην εποχή της δραχμής κτλ κτλ.

Υπάρχούν άλλες εποχες εκτός απο αυτές του καιρού?

Υπάρχουν πολλές, αναλόγως που πιστεύει κανείς. Αν ιδίως, πιστεύει στα ζώδια, υπάρχουν πάμπολλες, εποχή υδροχόου, που λέει και το γνωστό άσμα, του δράκου, του τίγρη κτλ κτλ. Υπάρχουν οι εποχές κυριαρχίας κάποιου σε κάποιον άλλο, μιας ιδεολογίας σε μια άλλη, ενός κράτους σε ένα άλλο, ενός κράτους σε πολλά άλλα, πιο ειδικά, μπορεί να ζούμε σε μια μεταμοντέρνα εποχή που λένε και οι διανοούμενοι, να ζούμε σε μια νεοφιλελεύθερη εποχή που λένε οι πολιτικοί, να ζούμε την αλλαγή μιας εποχής σε μια άλλη, απο την παντοκρατορία της Αμερικής στην κατανομή της ισχύος σε πολλά περιφερειακά κεντρα.

Σε ποια εποχή ζούμε τώρα ?

Αν θέλουμε να δούμε το θέμα γενικότερα και όχι τοπικά στην Ελλάδα, θα πρέπει να παραδεχτούμε οτι ζούμε στην εποχή του μεσάζοντα και της τεμπελιάς. Τώρα δυο λόγια για να ορίσουμε τους μεσάζοντες και άλλα δυο για να ορίσουμε τους τεμπέληδες.

Μεσάζοντες ορίζονται αυτοί οι οποίοι είναι οι ενδιάμεσοι μεταξύ της κάθε είδους παραγωγής και διάθεσης υπηρεσίας η αγαθού στον πολίτη. Το "δόντι" η "ο μπάρμπας στην Κορώνη" η "το βύσμα" είναι μια υποκατηγόρια των μεσαζόντων την οποία γνωρίζουμε και γιαυτό δεν θα αναθερθώ καθόλου, διότι ξέρουμε όλοι τι κάνουν και πως το κάνουν. Θέλω να αναφερθώ ώστε να υπενθυμίσω στους πολίτες, ποιές άλλες σημαντικές κατηγορίες μεσαζόντων υπάρχουν και τι κακό προσφέρουν. 

Μεσάζοντες και τεμπέληδες

Ξεκινάμε με τους τραπεζίτες οι οποίοι μεσολαβούν ώστε να γίνονται όλες οι συναλλαγές, είναι οι μεσάζοντες του χρήματος, νομίζω οτι όλοι γνωρίζουμε την δυναμή τους, μας έχουν καταστρέψει, συνεχίζουμε με τους εμπόρους, μεγαλοεμπόρους και μεγάλα brand names αυτοί οι οποίοι εμπορεύονται προιόντα απο τη χώρα κατασκευής τους σε χώρες όπου τα πωλούν με πολλαπλάσια αξία. Έχετε στο νου οτι όταν λέμε εμπόριο εννούμε ένδυση, ενέργεια (πετρέλαια - φωτοβολταικά), φαγητό. Με δυο λόγια, το λόγο για όλο το χρήμα και το τι θα γίνει με αυτό το έχουν οι μεσάζοντες οι οποίοι, μια ορισμένη ομάδα απο αυτούς ταυτίζεται με τους τεμπέληδες.

Οι τεμπέληδες είναι αυτές οι ομάδες των ανθρώπων οι οποίοι, για τους δικούς τους λόγους αρέσκονται σε μια κατάσταση ακινησίας η οποία τους αρέσει και τους ωφελεί και προσπαθούν να την διατηρήσουν για όσο περισσότερο μπορούν. Δεν μιλάω για τον τεμπέλη της γειτονιάς αλλά για τον συμφεροντολόγο "τεμπέλη" ο οποίος ενώ έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει νέες δουλειές να κοινοτομήσει και να ανοίξει μια νέα αγορά, αντ αυτού βολεύεται με την υπάρχουσα κατάσταση την εκμεταλεύεται όσο δεν παίρνει, απομυζά όσα κέρδη μπορεί, και αν αναγκαστεί απο τις συνθήκες και όχι απο τον χαρακτήρα του, θα προχωρήσει μπροστά και θα μεταξελιχθεί. Εκεί όμως υπάρχει και ο κίνδυνος να χάσει αυτά που έχει. Προφανως δεν μιλάω για τον μανάβη της γειτονιάς αλλά για τις μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες, οι περισσότερες τουλάχιστον, δίνουν την εικόνα του τεμπέλη.

Οι Θεοί νοικιάζουν Αμερικάνους για τις "δουλειές" τους

 

Πόσο ισχυρός είπες είσαι?

Μου φαίνεται πως δεν έχουν πιάσει το νόημα της σύγχρονης πολιτικής οι πολιτικοί μας αλλά και οι πολίτες αυτής της χώρας. Όποιος θυμάται, να ανασύρει απο τη μνήμη του την ισχυρή Ελλάδα του κινέζου, εμ, του Σημίτη. "Ισχυρή Ελλάδα", αφ ενός, γιατί έβαλε το λιθαράκι του να γίνουμε κινέζοι σε όλα, παραγωγικότητα, μισθοί, επίπεδο διαβίωσης, ισχυρή Ελλάδα, αφ ετέρου, για να κάνουμε και εμείς τα γούστα μας όπως προσπαθούν να κάνουν και οι Τούρκοι. Έτσι είναι σε αυτή τη ζωή, αν έισαι ισχυρός κάνεις και κανένα γούστο αλλιώς τρώς μόνο σφαλιάρες. Σε αυτό και μόνο είχε δίκιο ο κινέζος, όταν, σε αυτόν τον κόσμο, και όχι σε κάποιον ιδεατό η μεταθανάτιο, είσαι ισχυρός, έστω και λίγο, έχεις και λίγο σεβασμό απο τους υπόλοιπους αλλιώς καταλήγεις ο Τζανετάκος της υφηλίου. Έχουμε ήδη γίνει καρπαζοεισπράκτορες, το θέμα τώρα είναι, αν μας αρέσει ώστε να μείνουμε για πάντα ετσι.

Τι παράγει η γή σου, ισχυρέ μου εσυ?

Πως σκέφτονται οι "προηγμένοι" ισχυροί Άραβες? έχω πετρελαιάκι, έχω λεφτά, κάνω οτι αγαπώ. Αφού έχω τα λεφτά και τα πετρέλαια, είμαι κάπως ισχυρός, γιατί να μην το παίξω και λίγο Θεός,  να κινησω και εγώ λίγο τα νήματα στον κόσμο? Πολύ σωστοί οι Άραβες. Εύγε, ακολουθούν τη φυσική επιλογή, αγοράζω όπλα, στηρίζω ενα μπουλούκι, το λέω αντικαθεστωτικούς λέω οτι πολεμάνε το καθεστώς. Η γνωστή συνταγή που εφαρμόζεται ανα τον κόσμο. Πετυχαίνει ανεξαρτήτου ιδεολογιας, θρησκοληψίας, χαρακτήρα εθνους κτλ.

Ληγμένο Πολίτευμα, ληγμένοι πολίτες?

Μεγάλε τι λες, πήρες ληγμένα?

Ξεκίνησε η πώληση ληγμένων προιόντων στα super market. Μαζί με τα ιμιτασιόν φάρμακα με τις μαζικές απολύσεις, με συρίκνωση στην παιδεία στην άμυνα στις καθαρόαιμες ελληνικές επιχειρήσεις με ανεργία κοντά στο 27%, αφού δεν θα έχουν να φάνε ας φάνε τα ληγμένα. Έτσι εγκαινιάζεται η  σωστή ανάπτυξη μιας χώρας made by Σαμαράς.

Η υπέρτατη συνεργασία

Ο ένας έχει αναλάβει τα εσωτερικά της χώρας ο άλλος ράβει στα εξωτερικά. Ο Σαμ έχει αναλάβει να μας σώσει πάση θυσία απο τους ευατούς μας όσο ο άλλος συναναστρέφεται με φίλους και εχθρούς της χώρας και θα μας αποτελειώσει σε περίπτωση που αποτύχει ο Σαμ. Τύφλα να έχει ο Στανλει Κιούμπρικ, για τέτοιο σενάριο - σκηνοθεσία λέμε, αυτά ειναι γνωστά και τα βλέπουμε γύρω μας. 

Ο Σαμ ξεπαστρεύει απο μέσα, πάντα φορώντας, τον πατριωτικό ιδεολογικό μανδύα του. "Αν δεν ήμουν εγω θα είχαμε γίνει Συρία" sic, για τέτοια ασχετοσύνη λέμε ο τύπος, συγκρίνει μήλα με πορτοκάλια, αυτό πουλάει αυτό λέει, σε πληροφορώ οτι και να ήθελες να γίνουμε Συρία δεν θα μπορούσαμε να γίνουμε. Ο λόγος είναι απλός που δεν θα γίνουμε Συρία, αυτοί έχουν τον Ασαντ που είναι και λίγο πατριώτης, εσείς μας πουλήσατε αμαχητι! Κυριολεκτικά μας πουλήσατε.

Ο δε Μπένι είναι φοβερός, αν δεν κρατούσε τις τύχες μας στα χέρια του θα είχα σκάσει στα γέλια με αυτά που κάνει. Θέλει επίθεση στη Συρία για να γλύψει τους Αμερικάνους πριν καν το αποφασίσουν οι ίδιοι. Μιλάμε για τέτοιον τυχοδιώκτη. Κολλητός του Νταβούτογλου θα λύσει με μιας όλα μας τα εξωτερικά προβλήματα κάνοντάς μας επαρχία της Τουρκίας. Έτσι μπαίνουν σε τάξη, όλα, ειρηνικά και χωρίς πόλεμο. Δεν ειναι τυχαίοι αυτοί που μας κυβερνούν. Έτσι απλά ειρηνικά και με εκφοβισμό των πολιτών κάνουν οτι θέλουν, "μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί, κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές".

Επικίνδυνα ανθρωπάκια

Για να πάει μπροστά και να προοδεύσει, γενικότερα, μια ομάδα η ένα έθνος χρειάζονται οι κατάλληλοι άνθρωποι. Αυτοί δεν είναι κάτι το φοβερό, δεν είναι ούτε πανεπιστήμονες ούτε πολυπράγμωνες ούτε θεοί ούτε ημίθεοι, είναι άνθρωποι με ηθική. Θα μου πείτε που θα τους βρούμε αυτούς, θα σας πω οτι υπάρχουν και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα αλλά, κακώς βεβαίως, δεν ασχολούνται με τον βούρκο της πολιτικής.

Αν δημιουργηθεί μια ομάδα τέτοιων ανθρώπων με στόχο και προσήλωση σε ένα σχέδιο τότε και μόνο τότε υπάρχει ελπίδα για βελτίωση των πραγμάτων. Διαφορετικά ο κάθε τυχαίος άχρηστος υπαλληλάκος θα εκφοβίζει τον κόσμο με δηλώσεις του στυλ "θα γίνουμε Αίγυπτος αν χρεοκοπήσουμε" και άλλα τέτοια. 

Δεν κατάλαβα δηλαδή τι έχει η Αίγυπτος. Ολόκληρες Η.Π.Α, που αυτές ορίζουν προς το παρόν τα πράγματα στον κόσμο, αναγκάστηκαν  να κάνουν πίσω και να δώσουν τις ευλογίες τους στο κίνημα του στρατού. Φωνή λαού οργή Θεού. Αυτός είναι και ο φόβος του κάθε υπαλληλάκου, μην τυχόν και σηκώσει κεφάλι ο πολίτης και ζητήσει ευθύνες, αν ξυπνήσεις μονομιάς θα'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς (που λέει και ο ποιητής - Βάρναλης). Η Αίγυπτος μας δείχνει τον δρόμο που πρέπει να κινηθούμε, όχι με φόβο αλλά με θάρρος και δίκαια αιτήματα. 

Εδώ πρέπει να προσέξουμε το εξής καταπληκτικό που έκαναν οι Αιγύπτιοι. Πέρσι ξεσηκώθηκαν και έδιωξαν τον Μουμπάρακ, οι Αμερικάνοι προσπάθησαν να καπελώσουν την εξέγερση και προώθησαν τον Μόρσι. Οι Αιγύπτιοι τσίμπησαν και ψήφισαν Μόρσι, όμως, και εδώ είναι η μαγεία, με το που είδαν οι Αιγύπτιοι, οτι ο Μόρσι δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού, γιατί γράφουν τα ΜΜΕ, αυτά που δίνουν  σωστή πληροφόρηση όχι πέτσινη, ότι οι διαδηλώσεις είχαν τεράστια συμμετοχή εκατομμυρίων πολιτών,  κατέβηκαν πάλι μαζικά και απαίτησαν μαζί με το στρατό να παραιτηθεί. Ο Μόρσι φυσικά έπαιξε όλα του τα χαρτιά, οτι εγώ δεν παίρνω διαταγές δεν παραιτούμαι και άλλα τέτοια. Όμως και πάλι οι Αιγύπτιοι έκαναν το μαγικό, πραγματοποίησε το τελεσίγραφο που του είχε δώσει ο στρατός και τον συνέλαβε.

Λίγο ακόμα μέχρι το τέλος

Άντε λίγο ακόμα μέχρι τις εκλογές ...στη Γερμανία. Δηλαδή, έλεος συμπολίτες, πόσο ακόμα και πόσες ΕΡΤ ακόμα θα αντέξετε?

Και για να θυμηθούμε λίγο. Στις εκλογές του 2012 είχαμε εγγεγραμένους : 9.947.876, ψήφισαν :  6.216.798 / 62,49 % της συνολικής δύναμης ,  εκ των οποίων οι 1.825.000 (29,66%) ψήφισαν ΝΔ και οι 756,000 ΠΑΣΟΚ (12,28%), σύνολο : 2.581.000 ψηφοφόροι στηρίζουν την κυβέρνηση. Μάλλον το 2012 θα την στήριζαν τόσοι, σήμερα δεν νομίζω οτι θα την στηρίζουν και τόσοι όσοι τότε. Αυτό γιατί οι δημοσκοπήσεις στην καλύτερη των περιπτώσεων δίνουν και στους δυο μαζί 25%. 

Όμως το 25% αυτών που ψήφισαν και όχι αυτών που δεν ψήφισαν και απείχαν, που σημαίνει οτι η κυβέρνηση νομιμοποιείται να κυβερνά με την υποστήριξη  περίπου του 1.250.000 της συνολικής δύναμης του εκλογικού σώματος. Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση στηρίζεται, περίπου, στους ψήφους του 10% του εκλογικού σώματος. Μαγικό ε? 

Όπως τις επαναστάσεις τις φέρνει ένα μικρό ποσοστό του σώματος και απλά συμπαρασύρει τους υπόλοιπους σε γενική επανάσταση, έτσι και εδώ έχουμε την καταστροφή και ισοπέδωση των πάντων η οποία συντελείται από μια μικρή ομάδα αλλά συμπαρασύρει όλους εμάς τους υπόλοιπους μην μπορώντας να αντιδράσουμε ουσιαστικά σε αυτήν, ακόμα. Αυτή τη στιγμή διανύουμε την πολύ άσχημη εκδοχή της ταχύτατης αλλαγής, διότι έχουμε θανάτους λόγω θνησιμότητας και αυτοκτονιών πολιτών.  Και μόνο για αυτό, θα έπρεπε να είχαμε δημοψήφισμα η εκλογές με ξεκάθαρο ερώτημα : "οι πολιτικές αυτές που φέρνουν εξαθλίωση και θάνατο στους πολίτες πρέπει να συνεχιστούν?". Να είστε σίγουροι οτι λόγω κουλτούρας των πολιτών αυτής της χώρας οι συντριπτική πλειοψηφία θα έλεγε όχι, και τότε ένας γνήσιος και όχι υπόδουλος πολίτης - πολιτικός θα πήγαινε σε μια σύνοδο στην Ε.Ε. και θα έλεγε : "κύριοι έχω έρθει με κάποια εκατομμύρια όχι στην τσέπη μου, πρέπει να αλλάξουμε ρότα εδώ και τώρα". Αυτόν τον πολίτη - πολιτικό πρέπει να φέρουμε στην εξουσία. 

Οι κανόνες του παιχνιδιού μέρος δεύτερο. Ελλάδα.

Τους λυπάμαι τους Συριζαίους. Όχι γιατί είναι πιο αδύναμοι απο τους ΝΔκράτες αλλά γιατί τρώνε τις επικοινωνιακές σφαλιάρες απανωτά και δεν ξέρουν απο που τους έρχονται. Χώρια οτι δεν ξέρουν τι να κάνουν. Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν αλλά, δεν ξέρουν πως να το κάνουν. Επίσης, μέχρι να το κάνουν μπορεί να μην υπάρχουν καν η να επιστρέψουν εκεί που βρίσκονταν. 

Παραδέχομαι τους ΝΔκράτες, μόνο ως προς την πολεμική και την πίστη τους. Μια πίστη που τους κάνει να βαφτίζουν το ψάρι κρέας και το ψέμα αλήθεια. Όταν λέω ΝΔκράτες εννοώ τις επικοινωνιακές ομάδες που "φτιάχνουν" αλήθειες και τις προωθούν σε όλα τα ΜΜΕ. Απο πολιτικό περιεχόμενο οχι μόνο δεν χρίζουν συζήτησης οι προτάσεις τους, γιατί ουσιαστικά εκτελούν συγκεκριμένο σχέδιο, αλλά είναι αξιοζήλευτο το πόσο πιστεύουν σε αυτό που κάνουν στην χώρα. Είναι αξιοζήλευτη η πίστη τους στην καταστροφή της χώρας την οποία βαφτίζουν σωτηρία. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει πέσει ακόμα γιατί γνωρίζει άριστα τους κανόνες του παιχνιδιού,  μάλιστα παίζει και πολύ καλά.

Τι μετράει λοιπόν, για να κερδίζεις το παιχνίδι? Ακλόνητη πίστη στο σκοπό (οποίος και αν είναι αυτός), συμπαγή ομάδα (πολλά η λίγα μέλη), ΜΜΕ για να προβάλλουν τις θέσεις σου (με το αζημίωτο βέβαια) και κάτι τελευταίο, μερικούς αφελείς που να νομίζουν οτι θα τους σώσεις (αυτοί θα υπάρξουν έτσι και αλλιώς, άλλωστε πάντα υπάρχουν), το στρατό που θα δημιουργήσεις από πλούσιες υποσχέσεις για διορισμούς, τσάμπα δάνεια, ουρί του παραδείσου κτλ. και το τελευταίο και καλύτερο, αυτούς που θα σε πιστέψουν και θα ταυτιστούν μαζί σου ακόμα και αν τους πετάξεις στους καρχαρίες, ναι υπάρχουν και αυτοί και είναι αρκετοί. Αν υπάρχει όλο αυτό το πακέτο, θα νικάς τον αντίπαλο μέχρι να σε σταματήσει ο ίδιος ο Θεός η μέχρι ο αντίπαλος να κάνει ακριβώς τα ίδια αλλά καλύτερα από εσένα.

Εσύ ζεις στο MATRIX?

Ζωγραφιά από παιδάκι στην Ιρλανδία*

Σε προηγούμενη ανάρτηση είπα ότι οι πολιτικοί μας και δη ο πρωθυπουργός μας, αγνοούν παντελώς τους κανόνες του παιχνιδιού. Δεν περίμενα να επιβεβαιωθώ τόσο γρήγορα. Όταν το παίζεις καλό παιδί, το παίζεις γιατί δεν μπορείς να το παίξεις κάπως αλλιώς, δεν γνωρίζεις να το παίξεις αλλιώς. Εκτός και αν η εμπειρία σου στην πιτσαρία που είχες΄ "εγώ είχα και πιτσαρία στα νιάτα μου και πήγαινε σούπερ" sic, σου έδωσε όλα τα εφόδια για να ηγηθείς ενός έθνους. Αλλά αυτά, δεν υπάρχουν ούτε στα παραμύθια. Σκεφτείτε το λίγο, δουλεύεις κάπου, λίγο για το ξεκάρφωμα και μετά έχεις αποκτήσει όλα τα εφόδια για όλη σου τη ζωή. Την τελευταία αφορά που είδα το πως να αποκτάς χωρίς κόπο εφόδια και δεξιότητες ήταν στο MATRIX, όταν χρειάστηκε να οδηγήσει μια μηχανή η ένα ελικόπτερο (δεν θυμάμαι ακριβώς) η τύπισσα, και της έκαναν donwload στον εγκέφαλο επί τόπου, το πως θα το κάνει και μετά αυτή το έκανε. Μπορεί ο Σαμαράς να νομίζει  είναι ζει στο MATRIX ποιος ξέρει. Εμείς οι υπόλοιποι όμως που ζούμε και τι βλέπουμε γύρω μας?

'Όποιος ζει από τον μόχθο του και μόνο, βλέπει την καταστροφή, υπάρχουν και οι άλλοι που βολεύονται η περιμένουν να βολευτούν και βλέπουν ότι είμαστε εντάξει ακόμα, αντέχουμε. Λίγο η μάνα θα βοηθήσει λίγο η γιαγιά και έχει ο Θεός. Προσωπικά δεν νομίζω ότι έχει ο Θεός, διότι πολύ απλά ο Θεός δεν εμπλέκεται σε τέτοιου είδους θέματα. Δεν νομίζω οτι τον ενδιαφέρουν οι καφρίες που κάνουν οι άνθρωποι, Αυτός σωστά τα έφτιαξε , άλλοι τα καταστρέφουν όλα και σκλαβώνουν τους συνανθρώπους τους για μια χούφτα παραπάνω χρυσό/δολάρια/ευρώ. 

Οι κανόνες του παιχνιδιού

Το παιχνίδι, πάντα ήταν και είναι το ίδιο, καλό θα είναι να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε, δεν σταματάει, δεν τελειώνει, έχει νικητές που τα παίρνουν όλα και χαμένους που τα χάνουν όλα.

Σε όποια γωνιά αυτού του κόσμου και αν βρίσκεται κάποιο έθνος, κάποια στιγμή, θα βρεθεί πρωταγωνιστής, κομπάρσος είναι πάντα έτσι και αλλιώς, δεν υπάρχει ουδέτερη θέση. Κάποια είναι τυχερά, γιατί βρίσκονται σε μια γωνιά της γης που μπορεί ακόμα να μην υπάρχει ενδιαφέρον από τους μεγάλους παίκτες, όχι για αυτά καθ΄αυτά, αλλά για τον όποιο πλούτο τους που μπορεί να έχουν. Κάποια είναι "άτυχα" διότι βρίσκονται διαρκώς σε καταστάσεις που τα εμπλέκουν σε ανταγωνιστικά παιχνίδια των μεγαλύτερων παικτών από αυτά, και αναγκαστικά, πρέπει να επιλέξουν ρόλο και στρατόπεδο μέσα από πιο βίαιες συνθήκες.

Ένα από τα "άτυχα" έθνη είναι και η Ελλάδα. Είναι άτυχη, σε εισαγωγικά, διότι με τους κατάλληλους χειρισμούς θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τον ανταγωνισμό των άλλων προς συμφέρον  της. Αυτό θα γινόταν, αν, οι πολιτικοί της είχαν μια πιο σφιχτή σχέση με τους πολίτες της. Όμως δεν έχουν.  Αν είχαν, θα μπορούσαν να ζητάν την ετυμηγορία του λαού με δημοψηφίσματα για το οποιοδήποτε θέμα. Πλέον η τεχνολογία μπορεί να το κάνει αυτό γρήγορα και με ασφάλεια.

Η απόφαση που πρέπει να πάρουμε

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαβάσεις κάτι. Αυτό το κάτι μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες. Ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να δώσει το δικό του νόημα και τη δική του ερμηνεία σε οτιδήποτε προσλαμβάνει, είτε είναι ανάγνωσμα είτε οποιαδήποτε άλλη αίσθηση η εμπειρία. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι ένα από αυτά που μας κάνουν διαφορετικούς μέσα στην ισότητα μας.

Ο Δίας λοιπόν, αφού σώθηκε από τη μητέρα του Ρέα, που πήρε συμβουλή από την Γαία και τον Ουρανό να το κάνει αυτό,  επειδή θα τον καταβρόχθιζε ο πατέρας του Κρόνος, όπως έκανε μάλιστα με όλα τα προηγούμενα παιδιά που γεννούσε η γυναίκα του Ρέα, όταν μεγάλωσε, μαζί με τα αδέρφια του, πολέμησαν τον Κρόνο και τους Τιτάνες για την κυριαρχία πάνω στη Γη. Η μάχη αυτή είναι γνωστή σαν Τιτανομαχία. Ο Δίας και τα αδέρφια του νίκησαν τον Κρόνο και τους Τιτάνες και έπειτα τους φυλάκισαν στα Τάρταρα.

Αίσθηση μου είναι πως ένας από τους λόγους που οι αρχαίοι Έλληνες έγιναν τόσο αγαπητοί σε πολλούς και τόσο μισητοί σε κάποιους άλλους έχει να κάνει με το πόσο κοντά ήταν στην πραγματική αντίληψη, περί του πως πρέπει να σκεπτόμαστε γύρω από τη ζωή γενικότερα, τι πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε και με ποια μέσα. Και το σημαντικότερο, σε σχέση με τους πολίτες και την πολιτική ζωή, έδωσαν μελέτες για το κάθε πολίτευμα, για τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία. Η Ελληνική αντίληψη έχει να κάνει με το πως αντιλαμβανόμαστε σαν άνθρωποι την ροή των πραγμάτων γύρω μας, πως αυτά λειτουργούν και πως εμείς συμπεριφερόμαστε έναντι τους. Όλα αυτά μαζί, την έκαναν να είναι  δεσπόζουσα παγκοσμίως, είναι σημείο αναφοράς του δυτικού πολιτισμού  Έχει μέσα της την φυσική και την λογική των πραγμάτων. Αυτή η αντίληψη διαποτίζει όλες τις εκφράσεις του Ελληνικού πνεύματος, από την μυθολογία μέχρι την πολιτική, και βεβαίως, αυτή η πλευρά που αναφέρω εδώ, είναι η μια πλευράς της, η θετική. Υπάρχει και η αρνητική, αλλά αυτό θα το δούμε μια άλλη φορά.

Ο καλός ο κακός και ο χρόνος

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Έτσι σκέφτεται ο κακός. Μάλλον, είναι οι κακοί, όχι ο κακός. Κακοί είναι αυτοί που το συμφέρον τους επισκιάζει και καταστρέφει τα συμφέροντα των υπολοίπων, των πολλών δηλαδή. Καλοί είναι οι υπόλοιποι, αυτοί που θα επιτύχουν το σκοπό τους με σωστό τρόπο με όσο δυνατόν δημοκρατικότερο τρόπο. Δηλαδή, θα πετύχουν αυτό που θέλουν, αλλά πότε?και με τι κόστος για αυτούς? Τι γίνεται όταν και οι δύο ομάδες θέλουν το ίδιο πράγμα, ποιος πετυχαίνει αυτό που θέλει, πότε, και γιατί?

Ο χρόνος παίζει με όλους, δεν αφήνει κανέναν απ'έξω, ούτε καλούς ούτε κακούς. Το πώς θα τον χαρακτηρίσουμε έχει να κάνει καθαρά με το πως θα τον χρησιμοποιήσουμε. Αν πούμε, για παράδειγμα, πως ο χρόνος μπορεί να είναι σαν μαχαίρι, τότε αυτό το μαχαίρι, μπορεί να κόψει το ψωμί και το τυρί για να φάμε, η να ξεκληρίσει οικογένειες. Έχει χρηστική ιδιότητα γιαυτό παίζει μεγάλο ρόλο στο πως χρησιμοποιείται και από τις δυο ομάδες. Άρα ο χρόνος, είναι καθαρά, ένα εργαλείο στα χέρια των δυο ομάδων.

Οπότε είναι πολύ λογικό το συμπέρασμα που λέει ότι αν οι δυο αυτές ομάδες έχουν έναν κοινό στόχο, αυτή η ομάδα που θα τον πετύχει πρώτη και θα εκτοπίσει τη δεύτερη θα είναι οι κακοί. Αυτό γίνεται, γιατί αυτή η ομάδα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να κατακτήσει το στόχο της ενώ η άλλη λόγω ηθικών αρχών θα "καθυστερήσει" σε θέματα αξιών και δημοκρατίας. Επίσης οι συμμαχίες που θα γίνουν στις ομάδες,  είναι πάντα πιο δύσκολο να γίνουν μεταξύ ελευθέρων δημοκρατικών ανθρώπων ενώ είναι πιο εύκολο μεταξύ εκβιαζομενων και απειλούμενων βάσει του πιο ισχυρού αναμεταξύ τους ο οποίος πιέζει τους υπολοίπους με βάση την ισχύ του. 

Άρα, νομοτελειακά, καταλήγουμε στο εξής, οποτεδήποτε και οπουδήποτε συγκρουστούν αυτές οι δυο ομάδες μεταξύ τους για κάποιον στόχο, σχεδόν πάντα βγαίνει νικήτρια αυτή με τις λιγότερες αξίες και αρχές. Υπάρχει βέβαια και η εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι, μπορεί να βγει εξ αρχής νικήτρια η καλή ομάδα αν έχει προβλέψει και έχει προετοιμαστεί στο πως θα χρησιμοποιήσει η αντίπαλη ομάδα τον χρόνο, τότε και μόνο τότε υπάρχει εξ αρχής σοβαρή πιθανότητα νίκης από πλευρά της. Δυστυχώς όμως, αν κοιτάξουμε την ιστορία θα δούμε οτι πάντα οι καλοί έπονται των κακών, πρώτα γίνεται η καταστροφή και μετά η ανοικοδόμηση σε κάτι καλύτερο, αν είναι καλύτερο. 

Ρεμάλι πατέρα*

Ο κόσμος που ζούμε είναι ένα κλειστό σύστημα, είτε ζούμε σε ενα χωριό  στην Ελλάδα είτε ζούμε στον Αρη η σε άλλο ηλιακό σύστημα. Είναι το ίδιο.Κάποιοι όμως πιστεύουν οτι δεν είναι έτσι και κάνουν του κεφαλιού τους, τα αποτελέσματα μετά τα λουζόμαστε όλοι.

Προχωρώντας λίγο παρακάτω λέω οτι, σε ένα κλειστό σύστημα  η συνολική  ενέργεια που μπορεί αυτό να περιέχει,  είναι σταθερή. Μπορεί να υπάρξουν μεταβολές στην κατάσταση του συστήματος η στις ιδιότητες του αλλά η συνολική του ενέργεια είναι σταθερή. Η πρόταση αυτή έχει αποδειχθεί από πλήθος πειραμάτων και χαρακτηρίζεται ως μία από τις πλέον θεμελιώδεις αρχές διατήρησης της φυσικής.

Κλειστό σύστημα μπορεί να θεωρηθεί και η οικονομία. Είτε πρόκειται για μια τοπική είτε μιας χώρας είτε είναι παγκόσμια. Που σημαίνει, ειδικά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, οτι οι επιμέρους οικονομίες διαφόρων χωρών  έχουν σφιχταγκαλιαστεί περισσότερο απο ποτέ στην ιστορία. Κάποιοι όμως, νομίζουν οτι μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους.

Αν λοιπόν σε μια οικονομία συνεχίζεις και δανείζεσαι διαρκώς, απο που νομίζετε οτι έρχονται τα λεφτά? Από το μέλλον έρχονται τα λεφτά, ακριβώς, δανειζόμαστε χρήματα απο αυτά που ΘΑ έβγαζαν τα παιδιά μας. Αυτή τη στιγμή χρωστάνε μεχρι και τα αγέννητα παιδιά. Τι νομίζετε οτι θα πει ενα αγέννητο όταν γεννηθεί και μεγαλώσει? είναι πιθανό να πεί "Πατέρα ήσουν μεγάλο ρεμάλι, με κατέστρεψες, δεν μπορώ να αποφασίσω για εμένα, με έκανες σκλάβο". Δυστυχώς θα έχει δίκιο γιατί ? διότι ζούμε σε ενα κλειστό σύστημα και οτι χρεώνεσαι αργα η γρήγορα το πληρώνεις. Εκτός και αν δεν γίνουμε ρεμάλια και το αλλάξουμε το σύστημα πριν τα παιδιά γίνουν μεγάλοι και οι αγέννητοι γεννημένοι.

Ο δρόμος της σύγκλισης

Τι ωραίες εποχές που ζήσαμε κάποτε. Όταν πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Σημίτης. Θυμάστε τι μας έλεγε ο Σημίτης για να τον ψηφίσουμε? όχι οτι καλύτερος ήταν ο Έβερτ για ψήφο, αλλά λέμε τώρα.... Έλεγε οτι ήξερε απ έξω και ανακατωτά, σαν την παλάμη του τον δρόμο που θα μας οδηγούσε  σε οικονομική σύγκλιση με τους υπόλοιπους πλούσιους Ευρωπαίους. Όχι πια ψωροκώσταινα η Ελλάδα αλλά  ισχυρή και πλούσια Ελλάδα μαζί με πλούσιους πολίτες.  

Τι χαρά, υπήρχε εθνικός στόχος τότε, θα συγκλίνουμε με τους μεγάλους, είμαστε ισχυροί, δυνατοί, και άλλα τέτοια ωραία. Μπαίνουμε στη ζώνη του ευρώ, ανοίγουν οι πύλες του παραδείσου  τα ουρί και τα χερουβείμ χαίρονται και τραγουδούν. Ζήτω ο Σημίτης, η ΟΝΕ, το ΕΥΡΩ, το φθηνό χρήμα και η πιστωτικές κάρτες. Λεφτά για όλους, τσάμπα για όλους. Πάρε κόσμε τσάμπα χρήμα. Μιλάμε για παράδεισο. Η μήπως όχι?

Πως έγινε η σύγκλιση απόκλιση? ήταν δυνατόν να γίνει?πως από πρώτοι γίναμε τελευταίοι.Όλοι πλέον γνωρίζουμε τι έγινε, πως μπήκαμε στο ευρώ, γιατί μπήκαμε, και γιατί εκβιαζόμαστε κάθε τρεις και λίγο με τις δόσεις του θανάτου.

Αυτό που δεν ξέρουμε είναι το αν και το πόσο θα τιμωρηθούν αυτοί οι οποίοι έκαναν αυτά που έκαναν και με τον τρόπο που τα έκαναν.Δηλαδή, δεν μπορείς, όποιος και να είσαι να κοροϊδεύεις και να εμπαίζεις τους πολίτες. Όχι μόνο σαν πρωθυπουργός αλλά και μετά  σαν απλός βουλευτής. Ο Σημίτης και η ομάδα του (Στουρνάρας και λοιποί) έπαιξαν και έχασαν, μπροστά στα μάτια των πολιτών, είναι πλέον υπόλογοι μαζί με άλλους για τη σημερινή κατάσταση.Πως έχουν το θράσος να μιλούν και να προτείνουν λύσεις δημοσίως όταν αυτοί ήταν οι πρωτεργάτες της καταστροφής?

Δημοκρατία πότε θα έρθεις?

Βουλευτικές εκλογές Ιούνιος 2012

Γραμμένοι          Ψήφισαν             Εγκυρα
9.947.876          6.216.798 / 62,49 %     6.155.464 / 99,01 %

Όταν οι ηλικιωμένοι πάψουν να φοβούνται, θα μπορούσε να είναι μια απάντηση. Άλλη απάντηση θα μπορούσε να είναι η, όταν ενδιαφερθούν και οι υπόλοιποι για εμένα, αυτοί ,τα  3.000.000 εκατομμύρια  πληθυσμού που δεν ψήφισαν. 

Προσωπικά, δεν βλέπω τη Δημοκρατία να τρέχει προς το μέρος μας. Μάλλον κάθεται και ξαποσταίνει, μας βλέπει, γελά, και λέει: μέχρι να πήξει το μυαλό τους θα κάθομαι να ξεκουράζομαι η θα πηγαίνω σε σοβαρούς λαούς. Εγώ δεν είμαι για παιχνίδια.Όταν με χρειαστούν ξέρουν που θα με βρουν και πως θα με καλέσουν.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι κάποια ξανθιά χαζογκόμενα όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι ντόπιοι πολιτικοί της πεντάρας, όπου μπορούν να την επικαλούνται και να την εφαρμόζουν με τα δικά τους μέτρα και σταθμά.Αν λειτουργεί σωστά, είναι το ύψιστο πολιτικό αγαθό  που μπορούμε να έχουμε σαν κοινωνία, αλλιώς είπαμε, γυρνάμε στις σπηλιές μας, ο καθένας μόνος του εναντίον του άλλου και όποιος αντέξει.

Για να έρθει όμως η Δημοκρατία στη χώρα μας θα πρέπει να έχουν δημιουργηθεί και οι κατάλληλες συνθήκες για αυτό. Και ποιος δημιουργεί - φτιάχνει τις συνθήκες αυτές?Μήπως οι Αμερικάνοι, οι Ρώσοι, οι Τούρκοι, οι Ελ, κάποιοι άλλοι που δεν γνωρίζουμε ακόμα, η, οι πολιτικοί μας την φέρνουν μαζί τους για να μας την προσφέρουν? Όποιος απάντησε ναι σε κάποια απο τις παραπάνω υποτιθέμενες απαντήσεις κέρδισε ενα περιφρονητικό - ειρωνικό χαμόγελο από τη Δημοκρατία.

Περάσαμε τη διασταύρωση

Αχ, αν ήταν η ζωή μας ίσια
πώς θα την πέρναμε κατώπι
μα αλλιώς η μοίρα το βουλήθη
πρέπει να στρίψει σε μια κόχη *

Ο χρόνος όπως και τα γεγονότα και οι αποφάσεις τρέχουν, όπως μας λέει και ο ποιητής πιο πάνω, όχι πάντα όπως θέλουμε εμείς αλλά όπως θέλει η μοίρα. Και τη μοίρα τη δική μας, σε ένα μεγάλο βαθμό την φτιάχνουν οι ισχυροί αυτού του κόσμου που όλοι ξέρουμε ποιοι είναι και τι θέλουν. 

Εμείς οι "αδύναμοι" από την άλλη, δεχόμαστε στωικά, απανωτά  χτυπήματα στο επίπεδο της διαβίωσης μας και της αξιοπρέπειας μας.Και αν νομίζαμε οτι είμαστε όλοι μαζί σε αυτή τη κατάσταση, τώρα, μπροστά στη διασταύρωση βλέπουμε καθαρά ποιοι παν απο εδώ και ποιοι παν απο κει.

Βλέπουμε καθαρά πως ο λαός δεν έχει την δική του διανόηση, καλλιτέχνες, και συγκροτημένη ιδεολογία υπέρ του, ώστε να απαιτήσει την αλλαγή αυτής της πορείας που έχει πάρει μέχρι τώρα. Πάντα βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις, έτσι και εδώ, υπάρχουν κάποιοι που, ευτυχώς υποστηρίζουν τους πολίτες, όμως το σύστημα γενικά είναι κατά τους και δεν είναι καλά οργανωμένοι ακόμα. Η διασταύρωση λοιπόν διαχώρισε τους πολίτες σε αυτούς οι οποίοι είναι οι "ελίτ" , πολιτική και οικονομική, η διεφθαρμένοι η υποστηρικτές του μνημονίου για προσωπικούς οικονομικούς λόγους η καθαρά λόγους ιδεαλισμού και καταναλωτικής κάθαρσης, αυτοί οι τελευταίοι είναι τα χειρότερα πιόνια του συστήματος η σε καθαρά ωφελημένους, χονδρικά, απο την μιζέρια και φτώχεια των άλλων. Η άλλη κατηγορία είναι οι υπόλοιποι πολίτες, εμείς δηλαδή που βλέπουμε και πετσοκόβεται οτι υπάρχει γύρω μας, σε παροχές σε μισθούς σε συντάξεις κτλ, οι οχι διεφθαρμένοι οχι πουλημένοι οχι επιδοτούμενοι με δυο δουλειές για να βγούμε πέρα και τελικά οι όχι προνομιούχοι αυτού του συστήματος.