η αλλιώς μια σχηματοποιήση της ομιλουμένης γλώσσας για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα μεταξύ μας!
Το πρόβλημα
Το πρόβλημα
Αλήθεια πότε νομίζετε οτι έγινε επανάσταση στην Ελλάδα? Το 1821, το 1967, η και τις δυο αυτές χρονιές? κρατώντας ενα μαχαίρι μπορείτε να κόψετε ψωμί να φάτε η να σκοτώσετε κάποιον κιόλας? Επειδή η τηλεοραση προβάλλει εκπομπές σκουπίδια πρέπει να την καταργήσουμε η να την καθαρίσουμε? οι τράπεζες μας και το υπάρχον δανειοδοτικό σύστημα πίνουν το αίμα του κόσμου πρέπει να το καταργήγουμε η να το αλλάξουμε? Η εξέλιξη απο τη φύση της είναι καλή η κακη? Αυτές και άλλες πολλές μα πολλές ερωτήσεις - απαντήσεις μας απασχολούν καθημερινά, ενω κατα βάθος μπορεί να έχουν μια απλή λύση.
Όλες αυτές οι ερωτήσεις - απαντήσεις αναφέρονται σε έννοιες δευτέρου, τρίτου η άλλου επιπεδου ενω οι λέξεις τους αφορούν μόνο το πρώτο και όχι συνδιασμό τους, γιαυτό γίνεται ο εννοιολογικός χαμός μεταξύ μας, στις συζητήσεις και στην ζωή μας.
Το σχήμα
Φανταστείτε με το νού σας η βάλτε το σε μια κόλλα χαρτί την εξής σκέψη - σχέδιο. Έστω οτι οι λέξεις, όλες οι λέξεις, είναι ένα αρχικό επίπεδο συννενόησης, η αλλιώς το πρώτο επίπεδο, δηλαδή όταν λέμε π.χ. σήμερα θα πάω βόλτα, έχουμε μια πρόταση χωρίς ιδιαίτερα πιο ειδικά νοήματα, δεν λέμε ουτέ πότε, που, με ποιόν, γιατί κτλ. Άρα λοιπόν αν σκεφτούμε επιπλέον οτι μιά λέξη, είναι ένας κόμβος, σαν ρίζα η αλλιώς root ενός δένδρου, στην γλώσσα των υπολογιστών έχουμε τέσσερις λέξεις - ρίζες - κόμβους πρώτου επιπέδου που συνδέονται μεταξύ τους. Άρα έχουμε ένα πρώτο επίπεδο συννενόησης μεταξύ μας. Ένα δεύτερο επίπεδο μετά μπορεί να αφορά χρονικούς περιορισμούς η συναισθηματικές αποχρώσεις η ιδεολογικές τοποθετήσεις και πάει λέγοντας. Όμως η γλώσσα δεν σταματά εκεί εμβαθύνει διαρκώς διότι είναι εργαλείο, και όπως όλα τα εργαλεία, οι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν είτε για να προάγουν αυτό που κάνουν η για να υποβαθμίσουν η για να τραφούν η για να σκοτώσουν. Επίσης τα βάθη δεν είναι μετρήσιμα γιατι εξελίσονται δυναμικά δεν είναι στατικά. Αν σκεφτούμε μόνο για μια λέξη π.χ. επανάσταση, αν σε δεύτερο επίπεδο της δώσουμε μια ιδίοτητα δηλαδη αυτή του χρόνου μετα σε τρίτο επίπεδο ορίζουμε τους χρόνους, όμως αυτή η λέξη όπως και όλες οι λέξεις έχει πάμπολες ιδιότητες, σε δεύτερο επίπεδο επίσης μπορεί να μπει η ιδεολογία αυτής. Αρα μέχρι στιγμής τι έχουμε? Εχουμε μια λέξη που την φτάσαμε σε βάθος - επίπεδο δυο που έχει δυο ιδιότητες, αυτή του χρόνου και της ιδεολογίας. Αν συνεχίσουμε με αυτήν την λογική έχουμε ένα δένδρο, που έχει βάθος και ρίζα. Η ρίζα (root) είναι μια λέξη και κόμβοι μέχρι και τα φύλλα της οι ιδιοτητές της. Οι δε προτάσεις που απορρρέουν απο τις λέξεις και τις ιδιοτητές τους μας δείχνουν το βαθμο σύγκλισης η απόκλισης μιας ομάδας μεταξύ των μελών της.
Η λογική
Σαν πρώτο βήμα λοιπόν, όταν οι συνομιλούμενοι είναι άγνωστοι μεταξύ τους, κατα βάθος πάντα άγνωστοι παραμένουμε γιατί συνεχως εξελισσόμαστε, για να μην έχουν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες στο λόγο τους, θα πρέπει να αναφέρονται και να μιλούν μια γλώσσα η οποία βρίσκεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο πρώτο επίπεδο, αυτό της μη εμβαθυνσης, χρωματόποίησης, αυτό της γενικότητας. Όμως όταν γνωρίζονται μεταξύ τους οι άγνωστοι, μπορούν μέχρι ενός σημείου, δηλαδη ενός επιπέδου, να συννενοηθούν μεταξύ τους. Η εφαρμογή αυτής της λογικής βρίσκει αμέσως κοινές ομάδες ανθρώπων που έχουν κοινα εννοιολογικά σημεια και συννενοουνται μεταξύ τους όπως π.χ. τα ζευγάρια, οι παρέες, τα έθνη. Όλες αυτές οι ομάδες απο την πιο μικρή μονάδα που είναι το ζευγάρι μέχρι την πιο μεγάλη που είναι το έθνος μοιράζονται ενα μινιμουμ - μαξιμουμ βάθους. Όσο λοιπόν έχουμε σύγκλιση επιπέδων βάθους ανάμεσα στις ομάδες τόση μεγαλύτερη ομοιογένεια έχουμε άρα καλύτερη επικοινωνία και συνεπώς ταύτιση η απώθηση.Ταύτιση η απώθηση διότι όσο συγκλινουμε σε βάθος τόσο μπορει να διαφοροποιηθούν οι τάσεις που εκφράζουν τις ομάδες. Λογικά λοιπόν, απορρέουν άνω και κάτω όρια μεταξύ των οποίων κινείται μια ομοιογενής ομάδα, δηλαδη υπάρχουν κάποια το όρια όπου θεωρούμε οτι υπάρχει ταύτιση απόψεων και άρα ορισμός μια συγκεκριμένης ομάδας.
