όταν είσαι αφελής καλό είναι να μην εμπλέκεσαι σε διαμάχες αλλιώς κινδυνευεις να γίνεις χρήσιμος ηλίθιος. Αλλά ποιός αφελής το αναγνωρίζει αυτό στο ευατό του;
Υπερ πίστεως
Αυτό που θέλουν όλοι όσοι έχουν συμφέροντα σε οτιδήποτε, είτε είναι στη βιομηχανία είτε είναι στον αθλητισμό είτε στην πολιτικη η οπουδηποτε αλλού είναι να βρουν η να φτιάξουν μια ομάδα ανθρώπων δικών τους συμφερόντων που να τους υποστηρίζει, δηλαδή να στηρίζει τις αποφάσεις τους, ενίοτε και με το αίμα τους εκτός απο όλα τα άλλα. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός οτι θα πρέπει να συμφέρει και οικονομικά τους χορηγούς η δημιουργία μιας τέτοιας ομάδας. Άρα οι χορηγοί χρειάζονται, στο καλύτερο σενάριο, να δώσουν λίγα χρήματα για να αγοράσουν - φτιάξουν λίγους "πιστούς" και πολλούς αφελείς που δεν θα πληρωθούν αλλά θα "πιστέψουν" στην όποια ιδέα πρεσβευει ο χορηγός ο οποίος δεν είναι και απαραίτητο να φαίνεται ποιος είναι. Αυτές οι ομάδες και οι χορηγοί τους δίνουν το εναυσμα για να αλλάξει μια κατάσταση, οι πρώτοι δηλαδη, καμια φορά αλλάζει, λόγω αυτών, και ο κόσμος ολόκληρος. Το συμφέρον είναι μια πολύ ισχυρή δύναμη και συνήθως για να βρεθούν οι ισοροπίες μεταξύ των ενδιαφερομένων με τα συμφεροντά τους, μαντέψτε ποιοι πληρώνουν, σωστά, εμείς.
Εμείς, οι αθεράπευτα αφελείς
Οι περισσότεροι απο εμάς ζούμε στον κόσμο μας, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, είναι καλό, όλοι μας χτίζουμε λίγο η πολύ τον κόσμο μας. Το κακό είναι το ζούμε μόνο εκεί. Θα έπρεπε με το άλλο μας πόδι να πατάμε και λίγο στη γή. Δεν πατάμε όμως, αν το κάναμε δεν θα μας πάταγαν σε κάθε ευκαιρία οι ελέφαντες που πολεμάνε γύρω μας. Αρα οι χειρότεροι αφελείς είμαστε εμείς οι δεύτεροι, διότι απορροφημένοι στον μικροκοσμό μας δεν τεντώνουμε το χέρι και στους άλλους γύρω μας, ωστε να υπάρχει μια γραμμή άμυνας τη στιγμή που θα ξεκινήσει η επίθεση να αντισταθούμε. Απορροφημένοι στα μικροσυμφεροντα μας χάνουμε την αίσθηση του κοινού συμφέροντος, γιαυτό και ο κόσμος μας είναι όπως είναι. Η αφέλεια φτάνει στο σημείο του εγω θα τα καταφέρω, δεν θα αγγίξουν εμένα και άλλα διάφορα. Δυστυχώς απο τις πρώτες πολιτισμένες μέρες μέχρι και τις μέρες μας με αυτόν και μόνο τον τρόπο μας επιτίθενται, και πάντα κερδίζουν. Γιατί είμαστε αρκετά αφελείς, εμείς οι υπόλοιποι, που θεωρούμε οτι δεν χρειάζεται κανενός είδους προετοιμασία για αντίσταση κανενός είδους οργάνωση, μια χύμα κατάσταση, χωρίς καμία εγρήγορση, πόσο αφελείς είμαστε...! Οι πολίτες όλου του κόσμου δέχονταν, δέχονται, και πάντα θα δέχονται επιθέσεις εναντίον των δικαιωμάτων τους. Είναι νόμος, δεν το έχουμε μάθει ακόμα όμως. Γιαυτό και αυτό το θράσσος του 2% του πιο πλούσιου στρώματος σε παγκόσμια κλίμακα να επιτίθεται στο υπόλοιπο 98%.
Αφελείς εναντίον αφελών
Έτσι νομοτελειακά συγκρούονται οι μεν αφελείς των χορηγών και οι άλλοι οι αφελείς που νομίζουν οτι με κάποιες μάχες η με εναν πόλεμο που αν τον κερδίσουν, θα κερδίσουν εσαεί τα δικαιωματά τους στη ζωή για πάντα. Δεν υπάρχει καλύτερο παραδειγμα απο το ΕΑΜ, ενα ανίκητο κίνημα με ανίκητο στρατό, δεν ηττήθηκε πουθένα απο τους κατακτητές. Όμως παρόλο αήττητοι οχι μόνο τους διέλυσαν αλλά κυνηγήθηκαν αγρια, χώρια οι εκτελέσεις το ξύλο κτλ. αυτά είναι γνωστά. Και αυτή η ήττα ήρθε γιατί πιστέψανε οι αφελείς στον πατερούλη ο οποίος τους είχε πουλήσει ήδη στη συμφωνία της Γιάλτας. Ο δε Βελουχιώτης ιστορικά αποκαταστάθηκε απο το ΚΚΕ μόλις πρόσφατα, μετά απο 50 και βάλε χρόνια, σαν τον μαρμαρωμένο βασιλιά και αυτός μέχρι πρότινος ζούσε και τον φοβόντουσαν εκει στο ΚΚΕ.
Ενάντια στην εξάρτηση
Μια συνήθεια που την έχεις καιρό κάποια στιγμή γίνεται εξάρτηση. Η αφέλεια πλέον έχει γίνει εξάρτηση στους πολίτες. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να ξεφύγουμε απο το μαρτύριο της απώλειας των δικαιωμάτων που είναι ίδιο με αυτό του Σισύφου. Αρχικά να πάψουμε να είμαστε αφελείς. Αυτό σημαίνει οτι οι πολίτες πρέπει να είναι πάντα υποψιασμένοι και να μην πείθονται με κάθε λογής ψέμματα, εαν λεχθεί τεράστιο ψέμα όπως αυτό του Γιωργάκη (λεφτά υπάρχουν και μετά χρεοκοπήσαμε) η Σαμαράς (διαπραγματευση μνημονιού) θα πρέπει να έχουμε άμεσα εκλογές. Μας έχουν δώσει μια κατ όνομα δημοκρατία, έχουμε όμως δικαίωμα ψήφου, η λύση σε όλη αυτή την κατάσταση είναι η γρήγορη εναλλαγή της εξουσίας. Το ψέμμα να διώκεται αυτόματα, να μην χρειάζεται δικαστική απόφαση ούτε τίποτα άλλο. Θέλει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ας κοπιάσει, δεν τα καταφέρνει; να έρθει ο επόμενος και ο επόμενος και πάει λέγοντας. Πρέπει να πάψει η εξαρτησή μας απο την αφέλεια. Οι κυβερνήσεις υπηρετούν εμάς και κανεναν άλλο, όποιος έχει αντίθετη άποψη μπορεί να πάει σπίτι του. Όταν κατεβαίνεις σε μάχη δεν υπάρχει ανθρωπισμός, πρέπει να είσαι αποφασισμένος, όσοι πίστεψαν οτι σκοτώνουν "λίγο" και άλλοι σκοτώνουν "πολύ" όχι μόνο δεν έκαναν κάτι αλλα καταστράφηκαν κιόλας. Κανένα δικαίωμα δεν έχει κατακτηθεί χωρίς αγώνα που σημαίνει πόλεμος και αίμα, και όσοι δεν ξέρουν π.χ., να φροντίσουν να μάθουν πως όλος ο δυτικός κόσμος έχει οκτάωρη εργασία, σίγουρα δεν το έστειλε ο Θεος το οκτάωρο, κάποιοι πολέμησαν για αυτό. Το μόνο που μετράει είναι το πόσο αποφασισμένη, οργανωμένη, και τι στηρίγματα έχει η ομάδα που μάχεται.Στις μέρες μας δυστυχώς, και προς το παρόν, δείχνει η κατάσταση οτι οδεύουμε προς μια μεγάλη ήττα κατά των παραδοσιακών δικαιωμάτων μας. Δηλαδή, για μια ακόμα φορά αφελείς (διότι κάποιοι πίστεψαν οτι θα αλλάξει η κατάσταση με τα μνημόνια και την στήριξαν) και δεύτεροι (διότι μας επιτέθηκαν και μέσα σε τρία χρόνια τα έχουν ισοπεδώσει όλα, χωρίς ίχνος οργανωμένης αντίστασης) μαζί.
