Μετασχηματισμοί

μετά απο το γκρέμισμα η την απώλεια ισορροπίας του συστήματος ακολουθούν καινούργιες δομές η απλά άλλαζει ο Μανωλιός και βαζει τα ρούχα του αλλιώς?

Το σύστημα

Κάθε σύστημα που απαρτίζεται απο επι μέρους κομμάτια και αποτελεί μια σύνθεση έχει ένα ορισμένο χρόνο ζωης. Μετά και αυτόν φθείρεται όπως όλα τα πράγματα. Η φθορά είναι μέρος της ζωής με τον ίδιο τρόπο που είναι και η δημιουργία κάτι νέου. Ο μετασχηματισμός είναι εκείνη η στιγμή που το σύστημα υφίσταται μια αλλαγή είτε φθοράς είτε προσθήκης. Με τέτοια συστηματα είναι γεμάτη η ζωη γύρω μας. Ένα απο αυτά είναι η "δημοκρατία"* μας.

Οι καινούργιοι θίασοι

Βενιζέλος, Σαμαράς, Παπανδρέου, ο Ποτάμης, η Ελιά, οι 58, ΣΥΡΙΖΑ κ.α. Είναι τα προιόντα του μετασχημασμού της "δημοκρατιας" μας. Ενός συστήματος που αλλάζει και προσπαθεί να διασώσει τους προσανατολισμούς του με άλλα ονόματα. Όμως ο προσανατολισμός είναι ένας. Βλέποντας αφαιρετικά σε αυτούς, απομένει μόνο η πορεία προς την γερμανική ευρώπη, το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Σοιμπλε "όλες οι εξουσίες θα ασκούνται κεντρικά με τους πρωθυπουργούς να παίζουν το ρόλο του περιφερειάρχη στην χώρα τους". Όσοι λοιπόν μιλούν υπέρ της ευρωπιακής ένωσης είναι αδύνατο να μην γνωρίζουν κατά που αυτή βαδίζει, όσοι δεν γνωρίζουν (βλεπε πολιτικούς του στυλ Χρυσοχοιδη, είτε είναι χρήσιμοι ηλίθιοι, είτε εξυπηρετούν εκ του πονηρού άλλα συμφέροντα εκτός των ελληνικών). Και η ερώτηση που έρχεται στο νου είναι η εξής: σε αυτό το μετασχηματισμό της Ευρώπης η Ελλάδα με ποιούς πρέπει να ταχθεί?

Ρεαλισμός

Επειδή δεν υπάρχει παρθενογένεση, η απόφαση και ο δρόμος που πρέπει να παρθεί θα παρθεί μέσω ζυμώσεων. Αυτός που έχει τη δύναμη να τρομοκρατήσει και να φοβίσει τον κόσμο περισσότερο θα πείσει για τον δρόμο που πρέπει να παρθει. Εκτός αν ο κόσμος έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που δεν μπορεί να φοβηθεί άλλο γιατί δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει. Στις τελευταίες εκλογές λίγο η τρομοκρατία λίγο η δειλία του ΣΥΡΙΖΑ έφερε το Σαμαρά. Αν θέλουμε να είμαστε σωστοί θα πρέπει να πούμε πως οι πολίτες δεν πρέπει να αφήνουν να φτάνουν σε τέτοιο οριακό σημείο τα πράγματα για αυτούς. Επίσης, αυτά που δεν εννοούν τουλάχιστον να καταλάβουν οι πολίτες όλου του κόσμου είναι οτι :

α) οι ισχυροί ανα τον κόσμο εξυπηρετούν και θα προσπαθούν να εξυπηρετούν τα συμφεροντά τους και μόνο, αυτό σημαίνει ευνοικές ρυθμίσεις, επιδοτήσεις, επηρεασμός πολιτικών μέσω λόμπυ κτλ κτλ. μόνο για αυτούς και,

β) ποτέ μα ποτέ οι ισχυροί δεν παρεχώρησαν στους πολίτες κανένα δικαίωμα χωρίς οι τελευταίοι να το απαιτήσουν, τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές με τη βια.

Ποτέ οι μεγάλες ενώσεις, για να μην πω αυτοκρατορίες, δεν λειτουργησαν υπερ των πολιτών, κατι τέτοιο πάει να γίνει και τώρα με την ε.ε. ενας ανομοιογενής πληθυσμός κάτω απο τη σκέπη ενος κοινού νομίσματος χωρίς αλληλεγγύη να πορεύεται προς το μέλλον. Πρέπει να πω οτι οι ρομαντικοί του περασμένου αιώνα, αν ζούσαν, θα το λάτρευαν αυτό το σενάριο. 

Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν μεγάλο μετασχηματισμό, οι παίκτες έχουν λαβει κάποιες θέσεις και λαμβάνουν όσο μπορούν καλύτερες, ο καθένας για τον ευατό του. Η Ελλάδα στο παρελθόν κατόρθωσε με τον έναν η τον άλλο τρόπο να δημιουργήσει ένα κράτος, για πρώτη φορά στην ιστορία της, είναι ανάγκη να αντιληφθούμε εγκαιρα τι πρέπει να γίνει για να σωθούμε σαν οντότητα. Αυτή η κρατική οντότητα ολοένα σβήνει και ξεθωριάζει, μην πιστεύετε τις αερολογίες περί τεμπέλιδων Ελλήνων και τα συν αυτώ. Όλοι οι λαοί έχουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, και σε εμάς επειδή έχουν βρεί το κουμπί μας, μας γεμίζουν ενοχές.Όλοι οι λαοί είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο, δείτε τους άραβες που κάποτε μεγαλούργησαν στις επιστήμες έσωσαν τα γραπτά των αρχαίων οταν υπήρχε σκοτάδι στην ευρωπη και προχώρησαν τις επιστήμες. Τι έχουν γίνει τώρα οι Αραβες? Πετρελαιάδες που υποκινούν πραξικοπήματα και νικιάζουν "μαχητες". Μιλάμε για την απόλυτη παρακμή.

Δυνάμεις

Όταν το σύστημα ξεφεύγει απο την ισορροπία του και τείνει προς μετασχηματισμό, όλοι οι εμπλεκόμενοι προσπαθούν να το επηρεάσουν προς όφελος τους. Ποιο είναι το όπλο που μας έχει απομείνει μιας και δεν έχουμε άλλο καλύτερο ακόμα ωστε να επηρεάσουμε το σύστημα με αυτά που διαθέτουμε? μια τυπική ψήφος. Όταν λέω ψήφος, πάντα μου έρχεται στο νου μια φωτογραφία που είχα δει παλιά με έναν παλαιστίνιο που πετροβολούσε ένα ισραηλινό άρμα, καταλαβαίνουμε εδώ την ειρωνία. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα, ετσι λοιπόν οταν λέει κάποιος οτι απέχει, ενω μπορεί να συμμετέχει, και δεν θέλει να ρίξει έστω και μια πέτρα στο σύστημα γιατί νομίζει οτι δεν κάνει τίποτα εκείνη τη στιγμή  κάνει μέγα σφάλμα, γιατί ταυτόχρονα δηλώνει παραδομένος σε ένα σύστημα το οποίο τον ποδοπατεί, γιατί τελικά αυτός που δεν ψηφίζει και δεν συμμετέχει "λούζεται" μαζί με τους υπόλοιπους που ψήφισαν οτι θα του επιβάλλει στο μέλλον το κράτος. Στις μάχες πολεμάμε με τα όπλα που έχουμε και ακολουθούμε τις στρατηγικές που μας επιβάλλουν τα όπλα που έχουμε. Οι Κρήτες για παράδειγμα στη γνωστή μάχη της Κρήτης επιτίθονταν με ότι έβρισκαν μπροστά τους στους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές. Το κέρδος απο αυτή τη συμπεριφορά είναι ανεκτίμητο γιατί εκείνη τη στιγμή κερδίζεις ενώ έχασες. Είσαι νικητής γιατί με το τίποτα προσπάθησες και έφθειρες το εχθρό εκεί που δεν το περίμενε. Έχεις ψυχική υπεροχή διότι στην πραγματικότητα αν σε είχαν στηρίξει οι σύμμαχοι δεν θα έχανες.

Παρόλο που οι ισχυροί ανα τον κόσμο προσπαθούν να επηρρεάζουν τα συστήματα, σχεδόν πάντα, τις τελικές αποφάσεις τις παίρνουν οι λαοί, αυτό το λέω γιατι αν δούμε τη δική μας ιστορία, εμείς σαν κράτος δεν θα έπρεπε να υπάρχουμε καν. Μετά τον αγώνα και τις συγκυρίες που μας βοήθησαν απο το 21 μέχρι και σήμερα υπήρχαν και υπάρχουν δυναμεις διάσπασης του ελληνικού χώρου και κράτους, αυτό πλέον είναι ξεκάθαρο. Αν λοιπόν είμαστε αυτό που είμαστε τώρα σαν οντότητα το οφείλουμε στους πολίτες, δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο τα αρνητικά. Ο λαός στον β παγκόσμιο πόλεμο δεν επέτρεψε το διαμελισμό της Ελλάδας παρόλο που "έχασε" στον πόλεμο με τους Γερμανούς. Υπάρχουν φορές που φαινομενικά παίρνεις την "λάθος" απόφαση ενω αυτή σε οδηγεί σε σωστό αποτέλεσμα, ενώ παίρνεις τη "σωστη" απόφαση και σε βγάζει σε λάθος αποτέλεσμα. Αυτή τη στιγμή η στάση που κρατούν οι κυβερνώντες οδηγεί σε "σωστή" κατεύθυνση που θα δώσει λάθος αποτέλεσμα και πάλι θα το πληρώσουμε εμείς αν... δεν ρίξουμε την πέτρα μας...

* η δημοκρατία μας μπαινει σε εισαγωγικά γιατι μόνο σε εισαγωγικά μπορεί να είναι δημοκρατία  και μόνο κατ όνομα.