Περι φόβου ο λόγος

και που καταλήγει αυτός που τον πιστεύει και υποκύπτει στο άκουσμα του.

Εκλογές, το τέλειο παράδειγμα

Σε λίγες μέρες θα έχουμε εκλογές. Θα έχουμε όμως? Ηδη κάποιοι έχουν ξεκινησει το παιχνίδι του ωμού εκφοβισμού.Το παιχνίδι αυτό ξεκινά με το ενα άκρο του να είναι ο απλός εκφοβισμός του στύλ, όποιοι βγούν πρώτοι εκτός απο ΝΔ ΠΑΣΟΚ θα μας πάρουν οτι έχουμε και δεν έχουμε μέχρι το άλλο άκρο του θα γίνουμε Ουκρανία η Συρία η οτι θέλετε εσείς, διαλέγετε και παίρνετε. Οι εκλογές είναι το κατεξοχήν παιχνίδι συμφερόντων. Τα συμφέροντα αυτά έχουν να κάνουν πρωτίστως με τις μεγάλες δυνάμεις και τι συμφέρει αυτές, οπότε και προσπαθούν να ευνοήσουν τις μελλοντικές καταστάσεις υπέρ τους.

Για τα μικρά και ανίσχυρα κράτη όπως το δικό μας η μόνη δυναμική που μπορεί να υπάρξει υπέρ του λαού για να αλλάξει μια κατάσταση έστω και για λίγο υπέρ του, είναι αυτή των εκλογών, μια μέρα  ανα τέσσερα χρόνια. Αυτή είναι η δημοκρατία μας. Και όλα, μα όλα, γίνονται ώστε αυτή η μέρα να φέρει όσο το δυνατόν όφελος όχι στο λαό αλλά σε αυτούς που εκμεταλεύονται το λαό. Με αυτό το σκεπτικό οτι θα ακουσετε μέχρι και την τελευταία μέρα πριν απο τις εκλογές, απο όποιον και αν το ακούσετε, εχει σκοπό τον επηρεασμό σας, είτε αυτός είναι θετικός υπέρ μιας υφιστάμενης κατάστασης είτε αυτός είναι αρνητικός. Σε αυτό το κείμενο θα σταθώ μόνο σε ένα απο τα όπλα εναντίον των πολιτών, όχι στα υπολοιπα, αυτό το οποίο είναι και το πιο ισχυρό, αυτό που η δίδυμη αδερφή του λέγεται προπαγάνδα. Ο φόβος λοιπόν και η προπαγάνδα είναι δίδυμα αδερφάκια και πάνε χέρι - χέρι κυβερνούν εκ μέρους των ισχυρών πολλά μα πολλά χρόνια. 

 

Φοβος και προπαγάνδα

Το κύριο πρόβλημα των πολιτών είναι οτι δεν έχουν καταλάβει ακόμα τη δύναμη της προπαγάνδας η οποία περνά φοβικά μηνυματα, την υποτιμούν ενω αυτή δρα υποσυνείδητα μέσα τους. Τρανταχτη απόδειξη είναι τα αποτελέσματα παλαιότερων εκλογών στα οποία υπάρχει μια μαγική κάρτα απο αυτές που δείχνουν οι δημοσκόποι και αφορά τα πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα. Η μαγική κάρτα λέγεται συσπείρωση ψηφοφόρων. Τι σημαίνει μικρή συσπέιρωση? γιατί μεγάλη ξέρουμε τι σημαίνει. Μικρή συσπείρωση σημαίνει οτι οι πολίτες λοξοκοιτάζουν και είναι έτοιμοι να ψηφίσουν άλλα κόμματα εκτός αυτού που ψηφισαν. Θυμίζω οτι σε παλαιότερες εκλογές, πάντα οι συσπειρώσεις ήταν χαμηλές αλλά πάντα κατι γινόταν προς την τελική ευθεία των εκλογών και ως δια μαγείας οι ψηφοφόροι επέστρεφαν στο κόμμα τους και είχαμε υψηλές συσπειρώσεις.Και επειδή τα κόμματα δεν μπορούν να  ταιζουν όλους τους ψηφοφόρους με διάφορες θεσούλες και θεσάρες και απ ευθειας αναθέσεις έργων , αναγκαστικά στηρίζονται στα δίδυμα αδερφάκια για να προσεγγίσουν τους υπόλοιπους πολίτες οι οποίοι εντελώς ανυποψίαστοι ψήφιζαν στο παρελθόν τα μεγάλα κόμματα. Τωρα όμως που στέρεψαν τα ευρώ λόγω Μέρκελ και ΔΝΤ τι αρχίζουν να ψελλίζουν τα αδερφάκια που στο τέλος δεν θα ψελλίζουν αλλα θα βροντοφωνάζουν?Έρχεται η διάλυση θα γίνουμε Συρία κτλ κτλ.

Ποιός ακούει τα αδερφάκια?

Δυστυχώς δεν υπάρχουν ακόμα αρκετοι παιδεμένοι και πεπαιδευμένοι πολίτες. Αν υπήρχαν θα είχαμε ενα πιο υψηλού επιπέδου δίδυμο φόβου-προπαγάνδας. Αυτό είναι της πλάκας.Όμως λειτουργεί, η τουλάχιστον λειτουργούσε μέχρι τώρα γιαυτό και κυβερνούν αυτοί που μας κυβερνούν. Όσοι άκουσαν μέχρι τώρα τα αδερφάκια και υπέκυψαν σε αυτά κατάλαβαν οτι δεν υπάρχει ακόμα μηδενικός αριθμός για αυτούς που αυτοκτονόνουν καθημερινά, για αυτους που χάνουν τις δουλειές τους τις συντάξεις τους το μέλλον τους τα σπιτια τους τα φαρμακά τους τα υπαρχοντά τους την αξιοπρέπεια τους την περιφάνεια τους τη δύναμη τους για ζωη τα ονειρά τους. Κατάλαβαν, και το λέω αυτό γιατί πλέον δεν υπάρχει έγκυρη δημοσκόπηση και οι πιο σώφρωνες τις αποφεύγουν να τις μνημονεύουν. Είναι όλα ανοιχτά για όλους. Μέχρι στιγμής τα αδερφάκια δεν κάνουν καλή δουλειά, γιατι δεν υπάρχει ακόμα καμιά καθαρή προσέγγιση πιθανών αποτελεσμάτων.Κατάλαβαν επίσης οτι όποιος φοβάται όχι μόνο πέφτει και κοιμάται που λέει και ένας φίλος, αλλά αφήνει να τον συμπιέζουν όσο το δυνατόν περισσότερο και να του αποσπούν πλέον οτι έχει και δεν έχει, ακόμα και με νταηλίκι. Τολμώ να πω πως ήρθε η ώρα όπου πλέον οι πολίτες αχρήστευσαν τον φόβο πάνω τους, επίκειται μεγάλη αλλαγή.Και αυτό ειναι το σωστό, διότι αν σκεφτούμε τον άνθρωπο σαν ελατήριο τον οποίο συμπιέζουν διαρκώς με όλο και περισσότερη δύναμη, τότε θα πρέπει να συμπεράνουμε οτι όταν αυτό δεν μπορεί να συμπιεστεί άλλο διότι θα καταστραφεί τότε θα εκτιναχθεί και ότι βάρος είναι πάνω του θα καταστραφεί η θα εκτιναχθεί σε άλλα "μέρη", ελπίζω σε αυτά των φυλακών. Αυτοί που πίεσαν το ελατήριο θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται οτι η δύναμη της εκτιναξης του είναι ανάλογη με την πίεση που δέχτηκε, που σημαίνει οτι μου έκανες θα στο κάνω. Δράση - αντίδραση, αυτό λέει η φυσική, οποίοι νομίζουν οτι θα καταριφθούν οι νόμοι που μας περιβάλλουν επειδή μια κατασκευή λέγεται ευρώ η Αμερική η Ε.Ε. η οτι άλλο, ζουν στον κόσμο τους και δεν έχουν καμια επαφή με την πραγματικότητα.

Για να μην πιεστεί πάλι το ελατήριο

θα πρέπει, ανεξαιρέτως, όλοι οι πολίτες  να έχουν σαν πυξίδα οχι πλέον κάποιες "κομματικές" ιδέες αλλά αρχικά την εφαρμογή της δικαιοσύνης η οποία δεν υφίσταται σε αυτό το κράτος. Όλα ξεκινούν απο εκεί. Το ζήτημα αρχικά είναι ηθικό μετά πολιτικό και τελευταία οικονομικό. Απαιτείται εφαρμογή της δικαιοσύνης σαν πρώτο βήμα για να ξεκινήσει με τη σειρά του ο πολίτης να εμπιστεύεται και πάλι το κράτος του.Για να μην το κλέβει να μην προσπαθεί να βολευτεί να νιώθει ελεύθερος και ικανός για να δημιουργήσει και τελικά να κάνει οτι αυτός θέλει, να μπορεί να έχει τη δυνατότητα να κάνει οτι θέλει. Το κράτος μας λειτουργεί ακριβώς ανάποδα, τους έχει αποκλείσει όλους και δίνει όπου θέλει αυτό θέσεις εργασίας και έργα κατα βούληση.

Αγάπα και αγκάλιασε το φόβο σου

Ο φόβος μπορεί να εξελιχθεί σε φοβερο σύμμαχο και να γυρίσει σαν μπουμεραγκ σε αυτούς που τον στελνούν αν...τον δεχτούμε και τον αγκαλιάσουμε. Αγκαλιαζω τον φόβο μου σημαίνει οτι αυτός δεν με κυριευει, ελέχγω τι με φοβίζει και το αντιμετωπίζω. Όποιος φοβάται απο αυτά που ακούει να κάτσει κάτω με μόνο τη δική του φωνή και λογική, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, αρκει να αναρωτηθεί: "ποιοί είναι αυτοί που μου λένε αυτά που μου λένε? τι έχουν κάνει αυτοί όλα αυτά τα χρόνια?ποιοί μπορούν να έρθουν στη θέση αυτών?αν δεν τα καταφέρουν αυτοί που θα έρθουν τι θα γίνει?πρέπει να στέλνω συνεχώς άλλους στην εξουσία μέχρι να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα όλω μας?" αυτά και άλλα που έχει ο καθένας στο μυαλό του πρέπει να τα απαντήσει η καθένας μονος του. Όποιος δωσει πειστικές απαντήσεις στον ευατο του τότε έχει νικήσει το φόβο και είναι ελευθερος να ψηφίσει. Και όποιος ψηφίσει ελεύθερα σε αυτές τις εκλογές θα ανατρέψει περισσότερα πράγματα απο όσα φαντάζεται...