Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Απιστία προς ευατόν μου

η εξαίρεση που έγινε συνήθεια που έγινε κανόνας.

Τι λέει ο ποιητής?
- Ο πρόεδρος της Κύπρου είχε πει οτι δεν θα υποστηρίξει πάλι σχέδιο τύπου Αναν, τα Wikileaks παρουσιάζουν άλλες πληροφορίες
- Ο Γιώργος Παπαδρέου είπε:"Λεφτά υπάρχουν" και κατόπιν χρεοκοπήσαμε δις (κανένα σχόλιο)
- Ο πρωθυπουργός Σαμαράς, "πρωτογενές πλεόνασμα", success story, και έρχεται η EUROSTAT και του ρίχνει καρπαζιά.
- Ο Ανδρεάς (ένας είναι ο Ανδρέας) έλεγε: έξω οι βάσεις, εξω απο την ΕΟΚ, εξω απο όλο το σύμπαν και στο τέλος, όπως και εσεις καταλάβατε όχι μόνο μείναμε αλλά μας πήραν και τα εσώρουχα!
- Ο Σημίτης μίλαγε για την ισχυρή Ελλάδα του ευρώ και το χρηματιστήριο που πρέπει να συμμετέχει κάθε Έλληνας για να μην αφελληνιστούν οι επιχειρήσεις κοινώς να μην μας αγοράσουν οι ξένοι, και μετα ήρθε η καταστροφή.
Θα μπορούσα να αναφέρω άπειρα παραδείγματα περι απιστίας των πολιτικών προς αυτά που ξεστόμισαν. 

Δυο μέτρα και δυο σταθμα
Δεν ξέρω πόσοι απο εσας όταν λέτε ψέματα στη δουλειά σας στους φίλους σας στην οικογενειά σας στον ευατό σας και έρχεστε σε αναντιστοιχία με αυτά που πιστεύετε νομίζετε οτι θα τη βγάλετε "καθαρή", δεν θα τη βγάλετε, αργά η γρήγορα ο χρόνος θα σας αποκαλύψει. Οι παραπάνω κυριοι όμως μπορούν και παραμπορούν γιατί? Γιατί μοιράζουν χρήμα που τους το έχουν δώσει άλλοι για να γίνει η εκάστοτε "δουλεια". Είναι η ηθική του, αφου μπορώ να το κάνω θα το κάνω. Ποιοι πολίτες? το τομάρι μου να σώσω. Θα τους μπουκώσω χρήμα  και όλα θα παν καλά. Και πάνε καλά, όσο υπάρχει χρήμα. Χρήμα για τους αγρότες, εντάξει, χρήμα για τους συνταξιούχους, εντάξει, χρήμα για όλους και όλοι είναι οκ.
Σε όλο τον κόσμο αυτού του είδους οι πολιτικοί βρίσκονται κατα πλειοψηφία στις κυβερνήσεις, αυτοί που λενε και ξε-λενε σε χρόνο πια dt.

Φραγμένο αμπέλι
Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε οτι έτσι λειτουργεί ενα κράτος, δηλαδη το ελληνικό, έτσι λειτουργούσε μεχρι πριν τη χρεοκοπία του, μπορεί και τωρα,  αλλά δεν ήταν κράτος ουτε είναι κράτος. Ηταν ξεφραγο αμπέλι.Για να φράξουμε το αμπέλι όμως χρειάζεται και κόσμο, πολίτες δηλαδη που να πάνε και να το φράξουν. Δηλαδη να σταματησουν να είναι δημοκράτες του καναπέ της παραλίας του φραπε και τουλάχιστον να πάνε να ψηφίσουν. Ας ψηφίσουν οτι νά 'νε δεν μας ενοχλεί. Αυτό που ενοχλεί είναι που αυτοί οι δημοκράτες αφου λάμπουν δια της απουσίας τους, στις τελευταίες εκλογές του 2012 είχαμε τρισύμισυ 3.500.000 εκατομύρια αποχή απο δημοκράτες που έχουν άποψη, και η αποψη τους είναι, εγώ δεν ασχολούμαι, δεν με ενδιαφέρει, και τι θα γίνει, κτλ. "Δημοκράτες" της απογοήτευσης και χρήσιμοι ηλίθιοι που χωρίς να το ξέρουν δουλεύουν για το σύστημα το οποίο τους τρώει και μας τρώει κυριολεκτικά. Τέτοιους θέλει το σύστημα αδέρφια, πολίτες που να μην έχουν πιστη και να μην επιδιώκουν καμία αλλαγή ετσι ώστε διάφορα τρωκτικά να αλωνίζουν και να κάνουν οτι θέλουν.
Ο Σαμαράς κυβερνά μαζί με τον Βελζεβούλη με δυόμισυ εκατομύρια ψήφους όταν τρισύμισυ είναι η αποχή. Πόσοι έχουν απομείνει που στηρίζουν ακόμα Σαμ-Βελ θα δείξει στις εκλογές, δεν θα είναι όμως πολλοί γιατί, λεφτά δεν υπάρχουν πια.

Μια ειναι η αποστολή
Έρχονται εκλογές, θα έρθει πάλι τρομοκρατία, πόλωση, κάποιοι πάλι θα θέλουν να μας πάρουν τις γυναίκες και τα παιδιά, δεν θα έχουμε φάρμακα πάλι όπως και μπον φιλέ στο τραπέζι, α, θα λείψει και το χαβιάρι, το ξέρουμε, η αποστολή είναι όμως μια, όλοι μα όλοι, πρέπει να πείσουμε τους γύρω μας να ξεκουνηθούν και να πάνε να κάνουν αυτό που πρέπει, αυτό το τόσο δύσκολο που είναι να ψηφίσουν, να ρίξουν ενα χαρτάκι σε μια κάλπη. Τόσο δύσκολο λέμε! Μόνο απο την συμμετοχή των πολιτών οι κρατούντες την εξουσία δεν θα έχουν απο που να στρίψουν.
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς οι οποίοι απέχουν απο τις εκλογές, νομίζουν οτι κοντράρουν το σύστημα με την αποχή τους, ενω η αποχή τους είναι αυτή που δίνει δύναμη στο σύστημα επειδή αυτό δεν έχει απειρους πόρους ωστε να τους εξαγοράσει όλους, αρα είναι προφανές οτι η συμμετοχή όλων καθιστά αδύνατη την εξαγορά η τουλάχιστον την ακυρώνει.Συμφέρον λοιπόν του συστήματος είναι να υπάρχει μια "δημοκρατία" με όσο το δυνατόν λιγότερους ψηφοφόρους οι οποίοι εξαγοράζονται οπου στη συνέχεια, νομιμοποιούν την εξουσία τους με τις εκλογές και έχουν πλέον τη δύναμη να νομοθετούν για όλους μας και για τους δήθεν "επαναστάτες" τις αποχής.
Επανάσταση δεν είναι η αποχή αλλα η συμμετοχή.